Χέρια ψηλά!

Μπαίνω χθες στο σπίτι και μου λέει η κόρη μου:

"Μπαμπά έλα να δεις τι κάναμε, αλλά μη θυμώσεις σε παρακαλώ..."

Πάω στο δωμάτιό μου και αντικρύζω την παρακάτω εικόνα:

Αμέσως μου έρχεται στο νου μια άλλη εικόνα που ζωγραφίστηκε σε μια σπηλιά της Αργεντινής κάπου μεταξύ 13.000 και 9.500 χρόνια πριν από το σήμερα...

 

Και αυτόματα χαμογελάω. Λέω στη μικρή: "Όχι μόνο δεν θύμωσα αλλά η ζωγραφιά σας με ενθουσίασε γιατί μου θύμησε μια άλλη ζωγραφιά που είχαν κάνει κάποια άλλα παιδιάκια πολλές χιλιάδες χρόνια πριν..." και άρχισα να της διηγούμαι μια ιστορία από το κεφάλι μου, σαν ένα παραμυθάκι και της έδειξα και τη συγκεκριμένη ζωγραφιά στον υπολογιστή... για να μην λέει ότι της λέω (όλο) ψέμματα!

Πόσο σπουδαίο είναι να βιώνεις ότι μια στιγμή, ή ένα ίχνος αυτής, επαναλαμβάνεται κάπου στον μακραίωνο χρόνο... και ότι ίσως τα συναισθήματα που βιώνει ένας σύγχρονος πατέρας ομοιάζουν με εκείνα που βίωνε πριν χιλιάδες χρόνια ίσως ένας άλλος πατέρας.

"Χέρια Ψηλά"

Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης

Μουσική, Ερμηνεία: Μιχάλης Χατζηγιάννης