Ελλάδα... η χώρα του άφθονου ήλιου, της θερμότητας, της φιλοξενίας, του χαμόγελου, της ελιάς, της φέτας, των θαλασσών με τις γαλάζιες σημαίες, της πρώτης-φοράς-Αριστερά, του κρασιού, του αμπελιού κλπ κλπ...
Μπα...
Ελλάδα... άθλια χώρα. Αποστηματοποιημένη. Για αυτό και αποστασιοποιημένη από τη συγχρονία της. Οι εξελίξεις τρέχουν δίπλα της και εκείνη βόσκει αγελάδες (ένεκα τυριού-φέτας ντε είπαμε...!). Το πρόβλημα είναι πως όταν κάποιος βρίσκεται σε απόλυτη σήψη, (κοινώς σε σηπτικό σοκ για τους ιατρούς), δεν αντιλαμβάνεται τι του συμβαίνει. Έτσι, η ζωή περνά από δίπλα του και φεύγει, αν δεν παρέμβουν οι ειδήμονες...
Γιατί να μένει κανείς λοιπόν σε αυτή τη χώρα;
Πρώτον: έξω τα πράγματα δεν είναι ιδανικά, οφείλει κανείς να κάνει πολλές υποχωρήσεις απέναντι στο σύστημα για να του τα ανταποδώσει κατόπιν το σύστημα σε παροχές και ευκαιρίες...
Δεύτερον: αν έφευγαν όλοι από τούτη τη χώρα, πώς θα βγαίναν τραγουδάρες όπως αυτή;
"Περικοπές ενός απόκρυφου Ευαγγελίου"
Στίχοι, Μουσική, Ερμηνεία:
Χρήστος Θηβαίος
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου