Δεν θυμάμαι με τι αφορμή έπεσε στα χέρια μου αυτό το βιβλίο, όταν ήμουν φοιτητής ακόμα.
Όσο προχωρώ, τόσο αντιλαμβάνομαι τη σπουδαιότητα του "Πίσω μου στέκει..."
Στη λέξη "ο Θεός", μπορεί κανείς να βάλει "Η Συνείδηση", "Η Αυτοκριτική", "Ο Σεβασμός" ή ό,τι άλλο μπορεί να ελέγξει σε ένα επίπεδο ανώτερο από την μικρή επιπόλαιη κρίση μας, την κάθε απόφαση και ενέργειά μας.
Σπουδαίο βιβλίο. Ακόμα πιο σπουδαίο να το ζεις. Και οι απέξω, πιθανότατα δεν θα πάρουν μυρωδιά. Ας έχει. Αυτό που λαμβάνεις σε επίπεδο συνείδησης και αυτοκυριαρχίας δεν έχει αντίστοιχό του.
Αυτό είναι το σπουδαίο παίζοντας με τη ζωή και το θάνατο: ο σεβασμός, σε εαυτόν και αλλήλους, παρά το φαινομενικό αυτό "παιχνίδι".
