Ημερολόγια Μοτοσικλέτας Νο7

2/3/2011

Χριστός Ικαρίας


Η Ανθρωπολογία της Τελετουργίας και των Συμβολικών συστημάτων, μιλάει για τους μηχανισμούς της συμβολικής σκέψης. Ένας από αυτούς είναι η "Αντιστροφή". Χαρακτηριστικότατο παράδειγμα φυσικά, το καρναβάλι. Τότε όλα ανατρέπονται και όλα επιτρέπονται. Έρχονται τα πάνω κάτω, ο άνδρας γίνεται γυναίκα, ο εξουσιαζόμενος γίνεται εξουσιαστής, και γενικά η φύση ανατρέπεται. Ηθική και Ανηθικότητα για μοναδική φορά μές στο χρόνο αγκαλιάζονται σαν αδερφάκια, παίζουν και γλεντούν.

Γιατί ανατροπή; Για να κοροϊδέψει ο ανθρώπινος νους το απαραβίαστο των φυσικών νόμων. Για να υπονοήσει ότι τίποτα δεν είναι άκαμπτο και τίποτα δεν είναι για πάντα. Κάτι σαν το "θανάτω θάνατον πατήσας" των Χριστιανών (μιας και βρισκόμεθα στον Χριστό Ικαρίας), που θέλει τον θάνατο να σπάει σαν αιωνιότητα και σαν συμπαγότητα. Έτσι και η ανθρώπινη φύση: κοροϊδεύει ουσιαστικά τη φύση της, ή πιο σωστά τον τρόπο που εμείς βλέπουμε τη φύση μας... Με λίγα λόγια, η φύση αντιδρά στον διαστρεβλωμένο τρόπο που εμείς οι άνθρωποι την προσεγγίζουμε, γυρίζοντας πίσω σε μας (κάτι σαν το... οι μαλακίες επιστρέφονται!) την διαστρέβλωση. Να το θέσω ακόμα πιο απλά: η φύση (του μυαλού μας) σε ένα καρναβάλι, μας διαστρεβλώνει αντίστροφα τον διαστρεβλωμένο τρόπο που βλέπουμε τη φύση μας, σε μια προσπάθεια να επαναφέρει την ισορροπία και την πραγματικότητα στα ίσια της. Ενώ λοιπόν εμείς στην καθημερινότητά μας, βαφτίζουμε αυθαίρετα (και γιαυτό λανθσμένα) το κάτω πάνω και χτίζουμε τις κατά καιρούς Ηθικολογίες μας, σε καιρούς καρναβαλιού λέμε το πάνω κάτω και επαναφέρουμε τα πράγματα σε τάξη.

Αλήθεια, ποιός είναι από πάνω και ποιός από κάτω στης ζωής το ανακάτεμα;;