1/03/2011
Άγιος Δημήτριος Ραχών Ικαρίας
Τι είναι αυτό που δίνει δύναμη στους ανθρώπους να παλεύουν τα φυσικά θεριά που τους περικυκλώνουν; Από πού πηγάζει η αντίσταση; Η αντίσταση θαρρεί κανείς, είναι το τρεχούμενο νερό αυτών των ψηλών και απάτητων βουνών, που στο πέρασμά του, λειαίνει κάθε πέτρα, βρίσκει δρόμο μέσα από κάθε χωμάτινο εμπόδιο και ξετρυπώνει εκεί που δεν το περιμένει κανείς, έχοντας διανοίξει νέους δρόμους και νέα μονοπάτια… Η δύναμη κρύβεται στο «τρεχούμενο» ή στο «νερό»; (μην ξεχνάμε ότι ο άνθρωπος είναι κατά τα 2/3 του περίπου νερό). Σήμερα η μέρα είχε συζήτηση, πολύ συζήτηση, εξαντλητική συζήτηση. Με όρους φυσικής, χημείας, ποίησης, φιλοσοφίας, ψυχολογίας και ψυχιατρικής. Και πού καταλήγουμε; (ίσως στο ότι ο άνθρωπος ξεκινά πάντα με σκοπό να καταλήξει κάπου…). Καταλήγουμε στο ότι είναι δύσκολο να την παλέψεις όταν τα πράγματα έρχονται διαφορετικά από αυτά που περίμενες… Δεν είμαστε φτιαγμένοι για να δεχτούμε το διαφορετικό, εύκολα! Δεν είναι ένα σάπιο δόντι που το σφραγίζεις καλέ μου φίλε Μάνθο, αλλά ένα βαρύ κεφάλι που δεν αλαφρώνει με τίποτα, ούτε καν με λογής λογής υποσχόμενα βοηθητικά. Τι γίνεται όταν παίρνεις μια βαθειά ανάσα μα δεν γεύεσαι όλο το οξυγόνο μέσα στα πλεμόνια σου, επειδή κάτι σου βαραίνει το στήθος; Τι γίνεται όμως, όταν από την μια, εσύ θέλεις να ανοίξεις τα φτερά σου σαν άλλος Ίκαρος, για να πετάξεις ψηλά, αδιαφορώντας για «πρέπει» και «μη», να αψηφήσεις τον ήλιο, αυτό το καζάνι που βράζει, και να ταξιδέψεις, ενώ από την άλλη ό,τι σε συνδέει συναισθηματικά σε βαραίνει και σε τραβά προς τα κάτω; Ποια είναι η συνισταμένη των δυνάμεων όταν εσύ θες να τραβήξεις προς τα άνω και οι άλλοι προς τα κάτω;
Η Ιστορία έχει δείξει ότι η συνισταμένη των δυνάμεων που εφαρμόζονται σε κάθε Ίκαρο, σε βυθίζει στην κάθε Ικαρία…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου