Τ' Αη Γιωργιού σήμερα!

 

Αν μου έλεγες ποιο είναι το όνειρό σου που έμεινε ανεκπλήρωτο μέχρι σήμερα, θα σου απαντούσα: 

μουσικός παραδοσιακής μουσικής...

Αν με ρωτούσες γιατί θα ήθελα αυτό, θα σου απαντούσα:

Γιατί εκεί κρύβεται ολάκερη η Ιστορία, η Λαογραφία και η Ανθρωπολογία της Κοινωνίας μας.

Αν με ρωτούσες γιατί δεν το υλοποίησες το όνειρό σου, θα σου απαντούσα:

Γιατί πάντα έβαζα σε προτεραιότητα τα όνειρα των άλλων και όχι τα δικά μου... και έτσι με έφαγε ο μαύρος δράκος!

Αφιερωμένο σε όλους τους Γιώργηδες, μέρα που είναι σήμερα!

"Τ' Αη Γιωρκού"

Παραδοσιακό Κύπρου

Ερμηνεία: Αλκίνοος Ιωαννίδης

"Άι Γιώργης"

Παραδοσιακό Κρήτης

Ερμηνεία: Γιώργος Μαγγελάκης

"Αη-Γιώργης"

(πανυγήρι από την Κω, σε μελωδία Ερωτόκριτου!!!)

 

"Πέτρινο Γεφύρι"

Κανάλι με θρησκευτικό-λαογραφικές αναφορές

Αλλά στην τελική, πόσα όνειρα των ανθρώπων έχουν μείνει ανεκπλήρωτα...;

Ε, κακομοίρη άνθρωπε!

 

Η προηγούμενη ανάρτηση ήταν αφιερωμένη στην κόρη μου. Αυτή, είναι αφιερωμένη στον γιο μου. Αν κάποτε τη δει, του εύχομαι να αντέξει το βάρος αυτών των λόγων του Καζαντάκη που τόσο με ταλαιπώρησαν κατά καιρούς στη ζωή μου και άλλο τόσο με εξέφρασαν βαθιά. Είτε αποδεχτεί τη μεγάλη εντολή να ξεπεράσει τον πατέρα του είτε όχι, αξίζουν αυτά τα λόγια έστω κάποια προσοχή... 

Ταύτα ποιούντες μανθάνομεν

 

Αφιερωμένο στην κόρη μου, το παρακάτω γνωμικό του Αριτοτέλη:

"ἃ γὰρ δεῖ μαθόντας ποιεῖν, ταῦτα ποιοῦντες μανθάνομεν"

«όσα πρέπει να κάνουμε, αφού τα μάθουμε, αυτά τα μαθαίνουμε κάνοντάς τα»

(το οποίο άργησα πολύ να αντιληφθώ και να κατανοήσω και εγώ ο ίδιος. Και αν ποτέ διαβάσει αυτό το blog η ξανθομαλλούσα μου, ελπίζω να με συγχωρήσει για όλα τα λάθη μου ως γονέας που τα έμαθα πάνω στην ψυχούλα της)