Είχαμε αφήσει τον Κυριακίδη να κουβαλά το αθώο πλάσμα με το ποδήλατο, σε ταξίδια μακρινά.
Σκηνή 7η
"Ο Κυριακίδης τερμάτισε στη Βοστώνη, πρώτος μεταξύ πρώτων. Απόθεσε τότε το κορίτσι από τις πλάτες του, το φίλησε στα μάθια τα ψιχαλιστά και του ευχήθηκε ταξίδια φωτεινά, μακρυά από ζούγκλες και θεριά.
Τότες, μεμιάς το κοριτσόπουλο με το ποδήλατο, μεταμορφώθηκε σε έναν όμορφο, λεπτόσωμο νεαρό με μια μοτοσικλέτα Νόρτον 500cc.
Πίσω του, καθόταν φίλος καρδιακός, και μαζί κατέβηκαν στη Νότια Αμερική, να την γυρίσουν, να την μυρίσουν, να την γευτούν, να την βιώσουν και με ελπίδα να την αναβιώσουν...
Ο νεαρός οδηγός άκουγε στο όνομα Ερνέστο Γκεβάρα Δε Λα Σέρνα, και ο φίλος του στο όνομα Γρανάδο. Το ρολόι του κόσμου χτυπούσε 1951 μΧ και η καρδιά των δυο νεαρών χτυπούσε όσο δυνατότερα μπορεί να πάλλεται ένα χειμαζόμενο και δοκιμαζόμενο μυοκάρδιο... Ο δρόμος ήταν κατά-δικός τους, (αλλά και ο κατάδικος τους)..."
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου