Θέλω μια χώρα

Πολυφωνία μα και πολύ σιγή.
Πολυσυλλεκτικότητα μα και ομογενοποίηση.
Άκρατος καπιταλισμός μα και βαθύτατη φυλακή.
Μανχάταν + Μαουτχάουζεν = Μανχάουζεν.
Πολλές κρίσεις με φόντο τη σημερινή πολύ κρίση.
Διαφορετικότητα μα και ταύτιση - από το ταυτότητα μήπως;
Σχέση με το παρελθόν με φόντο τη σχέση με το μέλλον.
Σχέση με το μέσα και το έξω - το εντόπιο και το εξωτερικό
Ιστορία - μυθολογία - πραγματικότητα.
Φόβος-ελπίδα-αγωνία-αδιαφορία-ένστικτο.
Δημοκρατία ή Δημογεροντία;
Ποιος έχει τη δύναμη; Οι νέοι ή οι γέροι;
Ποιος έχει δίκαιο; Τι είναι δίκαιο;
Τί, τί και εγώ δεν ξέρω τί... Μακάρι να 'ξερα!

Το κεφάλι μου βράζει.
Η ψυχή μου βράζει.
Η σκέψη μου βράζει.
Να σκεφτούμε διαφορετικά! Ναι, αυτό είναι!
Πόσο διαφορετικά, όμως;
Και διαφορετικά από τί;
Τί, τί και εγώ δεν ξέρω τί...

Απίστευτη πρεμιέρα - παράσταση από το θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν με τίτλο: "Θέλω μια χώρα". Μην τη χάσετε. 

Υ.Γ.: Ξέρουμε όμως τί χώρα θέλουμε;