Eurostatismos



Διαβάζω:

"Η μαρξιστική πρόβλεψη της βαθμιαίας αποσύνθεσης στηρίχτηκε σε μια αντίληψη του καπιταλισμού σύμφωνα με την οποία ήταν αδύνατο για μια κυβέρνηση, από πολιτική άποψη, να διορθώσει τα κακώς κείμενα του συστήματος. Αδύνατο για λόγους ιδεολογικούς, ακόμα και συναισθηματικούς. Η θεραπεία για τις αδυναμίες του καπιταλισμού θα απαιτούσε από μια κυβέρνηση να αρθεί πάνω από τα συμφέροντα μιας και μόνο τάξης, πράγμα που συνεπαγόταν ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν να ελευθερωθούν από τα δεσμά του άμεσου ατομικού συμφέροντός τους. Για την ανάλυση του Μαρξ, κάτι τέτοιο ήταν εξαιρετικά αμφίβολο".

(από το "Οι Φιλόσοφοι του Οικονομικού Κόσμου" του R.H. Heilbroner, εκδ. ΚΡΙΤΙΚΗ, 2000, σελ. 229)




"Στο όριο της φτώχειας βρίσκεται περίπου το 30% των πολιτών στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας της Eurostat που δημιοσιοποιήθηκαν σήμερα, Τετάρτη. Αναλυτικά, στο 27,7% του πληθυσμού ή σε 3,031 εκατ. άτομα αυξήθηκε το ποσοστό των πολιτών που ζουν στα όρια της φτώχειας και του κοινωνικού αποκελισμού το 2010.

Στην ΕΕ, το 23,4% του πληθυσμού (ή 115 εκατ. άτομα) ζει κοντά στο όριο της φτώχειας. Τα υψηλότερα ποσοστά φτώχειας καταγράφονται στη Ρουμανία και στη Βουλγαρία (41%), στη Λετονία (38%), στη Λιθουανία (33%), στην Ουγγαρία (30%), στην Πολωνία (27,8%) και στην Ελλάδα (27,7%).

Κοντά στη φτώχεια το 28,7% των παιδιών
Αναλυτικά, στην Ελλάδα ζουν κοντά στο όριο της φτώχειας το 28,7% των παιδιών ως 17 ετών, το 27,7% του πληθυσμού ηλικίας από 18 ως 64 ετών και το 26,7% των Ελλήνων άνω των 65 ετών.

Τα αντίστοιχα ποσοστά στην ΕΕ είναι 27%, 23,3% και 19,8%. Τα υψηλότερα ποσοστά φτώχειας στα παιδιά κάτω των 18 ετών, καταγράφονται σε Ρουμανία (48,7%), Βουλγαρία (44,6%), Λετονία (42%), Ουγγαρία (38,7%), Λιθουανία (34,3%), Πολωνία (30,8%), Ισπανία (29,8%), Βρετανία (29,7%), Ιταλία (28,9%) και στην Ελλάδα και την Πορτογαλία (28,7%).
"



Αναρωτιέμαι:

-Και αν αυτά συνέβαιναν για το 2010, πού θα έχει φτάσει άραγε, αυτό το 30%, στις αρχές του 2012;
-Τι είπαμε ότι ήταν μέχρι πρότινος η δική μας κυβέρνηση; Σοσιαλιστική;;; Τότε έχουμε μπλέξει στο κεφάλι μας τον σοσιαλισμό, τον καπιταλισμό, τον κομμουνισμό, τον αναρχισμό, τον σταρχιδισμό, τον ωχαδελφισμό (αλλά και τον σκέτο αντρίκιο αδελφισμό), τον σεξισμό, τον βουδισμό, τον χριστιανισμό, τον φασισμό, τον facebookismo... και για να μην μακρηγορώ τέλος πάντων, όλες τις λέξεις σε -ισμό. Εγώ από όλες αυτές τις λέξεις, θα κρατήσω μία: την λέξη σεισμό! Αυτό χρειαζόμαστε τώρα να συμβεί. Όχι, γύρω μας, αλλά μέσα μας... Και γρήγορα, για να θρηνήσουμε όσο το δυνατόν λιγότερα θύματα. Αλλιώς, ας κρατήσουμε όλοι για όλους μας τη λέξη κλινοστατισμό. Αρκεί να προλάβουμε να κλείσουμε εγκαίρως κρεβάτια στον Ευαγγελισμό!