Τρίο

Πριν λίγες αναρτήσεις, φανερώσαμε μια επίσημη σχέση, αυτή του Έρωτα και της Ψυχής...

Σήμερα, θα αποκαλύψουμε μια άλλη σχέση του Έρωτα, μια παράνομη, μια κρυφή μα και συνάμα τόσο φανερή. Τόσο, φανερή και έκδηλη, σχεδόν μαρτυριάρα, που δεν μπορείς να τη φιμώσεις... Είναι η σχέση του Έρωτα και της Ποίησης...

Αν ο Έρωτας, μοιράζεται ανάμεσα σε δυο θηλυκά, την Ψυχή και την Ποίηση, είναι που δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς αυτά. Μήπως όμως και τα δυο αυτά θηλυκά δεν είναι ίδιο  και το αυτό, καθώς Ψυχή χωρίς Ποίηση αλλά και Ποίηση χωρίς Ψυχή, δεν νοούνται...;

Ερωτικό τρίγωνο, λοιπόν, και μάλιστα τρίγωνο ισόπλευρο... Όλα του τα συστατικά ισοδύναμα. Για ποιο να μιλήσεις και ποιο να αμελήσεις... Όλα είναι εκεί. Σου φωνάζουν, σε δικάζουν, σε ζουν. Διαχρονικά.

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης σήμερα.



Μενέλαος Λουντέμης
(Από τη συλλογή "Τα αντικλείδια")

Ερωτικό κάλεσμα

Έλα κοντά μου , δεν είμαι η φωτιά.
Τις φωτιές τις σβήνουν τα ποτάμια.
Τις πνίγουν οι νεροποντές.
Τις κυνηγούν οι βοριάδες.
Δεν είμαι , δεν είμαι η φωτιά.
Έλα κοντά μου δεν είμαι άνεμος.
Τους άνεμους τους κόβουν τα βουνά.
Τους βουβαίνουν τα λιοπύρια.
Τους σαρώνουν οι κατακλυσμοί.
Δεν είμαι, δεν είμαι ο άνεμος.

Εγώ δεν είμαι παρά ένας στρατηλάτης
ένας αποσταμένος περπατητής
που ακούμπησε στη ρίζα μιας ελιάς
ν' ακούσει το τραγούδι των γρύλων.
Κι αν θέλεις, έλα να τ' ακούσουμε μαζί.


-----------------------------------------


Οδυσσέας Ελύτης
Του Αιγαίου

Ο έρωτας.
Το αρχιπέλαγος
Κι η πρώρα των αφρών του
Κι οι γλάροι των ονείρων του
Στο πιο ψηλό κατάρτι του ο ναύτης ανεμίζει
Ένα τραγούδι.

Ο έρωτας
Το τραγούδι του
Κι οι ορίζοντες του ταξιδιού του
Κι η ηχώ της νοσταλγίας του
Στον πιο βρεμένο βράχο της η αρραβωνιαστικιά
προσμένει Ένα καράβι.

Ο έρωτας
Το καράβι του
Κι η αμεριμνησιά των μελτεμιών του
Κι ο φλόκος της ελπίδας του
Στον πιο ελαφρό κυματισμό του ενα νησί λικνίζει
Τον ερχομό.


-----------------------------------------


Νίκος Εγγονόπουλος

ΠΟΙΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΛΕΙΠΕΙ Η ΧΑΡΑ
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΓΥΝΑΙΚΑ ΥΠΕΡΟΧΗ
ΔΩΡΗΤΡΙΑ ΠΟΘΟΥ ΚΑΙ ΓΑΛΗΝΗΣ

Αφού το θέλεις
γυναίκα αρμονική κι ωραία
έτσι καθώς ένα βράδυ του Μάιου τοποθέτησες απλά κι ευγενικά 
μιαν άσπρη ζωντανή γαρδένια
ανάμεσα στα νεκρά λουλούδια 
μέσα στο παλιό - ιταλικό μου φαίνεται - βάζο με παραστάσεις
γαλάζιες τεράτων και χιμαιρών
έλα
πέσε στα χεριά μου
και χάρισε μου
- αφού το θέλεις -
τη θλίψη του πρασίνου βλέμματος σου
τη βαθιά πίκρα των κόκκινων χειλιών σου
τη νύχτα των μυστηρίων που είναι πλεγμένη μέσα
στα μακριά μαλλιά σου
τη σποδό του υπέροχου σώματος σου.


-----------------------------------------



Ντίνος Χριστιανόπουλος 
Ενός λεπτού σιγή

Εσείς που βρήκατε τον άνθρωπό σας 
κι έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά, 
έναν ώμο ν' ακουμπάτε την πίκρα σας, 
ένα κορμί να υπερασπίζει την έξαψή σας, 
κοκκινίσατε άραγε για την τόση ευτυχία σας,
έστω και μια φορά; 

Είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή 
Για τους απεγνωσμένους;