Το μεγάλο δίλημμα: σύγκρουση, επίθεση και αμάχη με του κατεστημένου την αρτηριοσκληρωτική και βάρβαρη συμπεριφορά ή ηρεμία, γαλήνη, βαθιές ανασούλες και άμυνα μπροστά στου σαρωτικού ανέμου το πέρασμα;
Αν μπεις στο βούρκο που σε καλεί να τον λουστείς, θα γίνεις πιο χωμάτινος άνθρωπος από ποτέ, αντικρίζοντας τις πικρές βουλές του Αλλάχ που καθορίζουν τις μικρές ζωές μας.
Αν μπεις στον κήπο της γαλήνης που σε καλεί να τον γευτείς, θα νοιώσεις πιο εθισμένος από ποτέ μαστουρώνοντας με τα λογής παραισθησιογόνα που καθορίζουν τις μικρές μας σκέψεις... Και αυτά τα παραισθησιογόνα, ακούν στο όνομα: φύση...
Φυσιολογικό ή συνηθισμένο; Πού διαχωρίζονται αυτά τα δυο; Το συνηθισμένο δεν θεωρείται φυσιολογικό από ένα σημείο και έπειτα, όπως και το φυσιολογικό δεν βιώνεται ως συνηθισμένο (και για αυτό αυτοματοποιημένο) από τους ανθρώπινους μηχανισμούς;
Αγαπητοί μου... πόσο έχω πελαγώσει στου αστρικού πελάγου τα απύθμενα νοήματα, που ανακατώνονται από του ανθρώπου τα βουτήματα...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου