Τα δυο σώματα παλεύουν στα άσπρα σεντόνια, σε ένα παιχνίδι χωρίς λέξεις, μόνο με βλέμματα και υποσχέσεις, κάτω απ'το ημίφως.
Το ένα σώμα προσπαθεί να καταλάβει το άλλο σε μια διαρκή μάχη λουσμένη στον ιδρώτα.
Και με τη λέξη καταλάβει, εννοώ τόσο να κατανοήσει όσο και να κατακτήσει...
Και το φιλί... αχ, αυτό το φιλί. Κάθε γυναίκα έχει το δικό της, μοναδικό τρόπο να σε φιλεί... Αφήνει τη σφραγίδα της στα χείλη σου... Σφραγίδα που δεν ξεχνάς ό,τι και αν μεσολαβήσει. Και εκείνη η υγρή ζεστασιά που εξατμίζεται στα χείλη σου, σε κάνει να ζητάς ξανά και ξανά το φιλί της, εξαρτημένος από τη ζαχαρένια γεύση...
Γυναίκα. Σώμα. Χείλη. Φιλί. Χάδι. Έννοιες ακατάληπτες... Ποιος μπορεί να τις καταλάβει (κατανοήσει και κατακτήσει);
Μπορείς μόνο να κάθεσαι και να τις χαζεύεις αποσβολωμένος... Όπως θα κοιτούσες αγγέλους με φωτοστέφανα, ή γοργόνες με νούφαρα στα μαλλιά...
"Halo"
by Beyonce
2 σχόλια:
:)
http://www.youtube.com/watch?v=S6992jao_kU
Κάπως έτσι... Ανεξήγητα!
Δημοσίευση σχολίου