Τα ουράνια σπαρμένα

"Πήραμε μια βαρκούλα"
Στίχοι, Μουσική: Δήμος Μούτσης
Ερμηνεία: Νανά Μούσχουρη




Πήραμε μια βαρκούλα, βαρκούλα με πανί,
βγάλαμε το πανάκι και πιάσαμε το κουπί,
ένα για τον καθένα, δύο κι όλοι μαζί,
τρία για την βαρκούλα και πάλι από την αρχή.

Όλα ωραία, βαθειά γαληνεμένα,
ένα για τον καθένα και πάλι από την αρχή,
μέσα στο φως του δικαίου απλωμένα,
ένα για τον καθένα και πάλι από την αρχή.

Ταξιδιώτης του παντός μ' ένα μεθυσμένο πιάνο,
μια κιθάρα κι από πάνω τη γνώμη του καθενός.
ταξιδιώτης του παντός, είμαι κύμβαλο αλλαλάζον
έτσι καθώς διασκεδάζω στο θάνατό μου εμπρός.

Τέσσερα για τη μέρα, πέντε για το πρωί
έξι για την εσπέρα και πάλι από την αρχή. ( χ2 )

Όλα ωραία, βαθειά γαληνεμένα,
ένα για τον καθένα και πάλι από την αρχή,
πλήθος αγγέλων τα ουράνια σπαρμένα,
ένα για τον καθένα και πάλι από την αρχή.

Ταξιδιώτης του παντός μ' ένα μεθυσμένο πιάνο,
μια κιθάρα κι από πάνω τη γνώμη του καθενός.
ταξιδιώτης του παντός, είμαι κύμβαλο αλλαλάζον
έτσι καθώς διασκεδάζω στο θάνατό μου εμπρός.

Όλα ωραία, βαθειά γαληνεμένα,
ένα για τον καθένα και πάλι από την αρχή,
πλήθος αγγέλων τα ουράνια σπαρμένα,
ένα για τον καθένα και πάλι από την αρχή.

Είχα πολλά χρόνια να το ακούσω αυτό το τραγουδάκι. Μου το έφερε σήμερα το πρωί με το που ξύπνησα, ένα μικρό χελιδονάκι, δεν ξέρω πώς δεν ξέρω γιατί. Το τραγουδούσα όλη μέρα. Στο μυαλό μου, αυτό το τραγούδι έχει καταχωρηθεί ως ένα από τα πρώτα πρώτα τραγούδια που άκουσα μικρός... Με πηγαίνει πίσω στο χρόνο, εκεί που δεν μπορώ να θυμηθώ την προέλευση των ερεθισμάτων παρά μόνο τον κλονισμό με τον οποίο αποτυπώνονταν μέσα μου.

Ο στίχος "πλήθος αγγέλων τα ουράνια σπαρμένα" με έχει σημαδέψει τόσο, που ακόμα ψάχνω απεγνωσμένα να βρω τους αγγέλους που μου υποσχέθηκαν...