ΑΑΑΑ2...

Να και ένα δεύτερο πακέτο των 4 (χάριτων!) που πάλι τυχαία συναντώ στην διαδικτυακή μου περιήγηση και με συγκινεί ιδιαίτερα φέρνοντάς μου πολλές αναμνήσεις από το προηγούμενο νησί, στο αντιδιαμετρικό σημείο του χάρτη μου...

Αυτή τη φορά, είναι

η "Ευανθία Ρεμπούτσικα" με τη μουσική της "Φευγαλέο Βλέμμα",

σε ρυθμό "Τάνγκο",

που ξεπηδά από τον καμβά του μεγάλου ζωγράφου, από τα Χίδυρα Λέσβου, "Γ. Ιακωβίδη",

και παίρνει τη μορφή "γυναικείας" ματιάς...

Τόσο ταπεινό, μελαγχολικό, γεμάτο στωικότητα και προσμονή βλέμμα... τόσο παιδικότητα, μα και ωριμότητα... Τόσο γυναικείο, με μια λέξη...

Με λίγο διαφορετική μορφή από την προηγούμενη ανάρτηση των 4 "Α-γαπώ", (σαν ένα στερεοϊσομερές της αιμοσφαιρίνης, θα το βαφτίζαμε με βιοχημικούς όρους) το ζωογόνο μήνυμα παραμένει ίδιο: η Τέχνη των ανθρώπων είναι α-ξεπέραστη, α-σύγκριτη, α-διάσπαστη, α-ρμονική.

"Φευγαλέο Βλέμμα"
Ευανθία Ρεμπούτσικα