Υπόθεση (ξεφτιλισμένης) εργασίας Νο2

Έστω ο εξής διάλογος:

Ν: - Τι έχει η κυρία;
Μ: - Αιφνίδιο επεισόδιο δυσαρθρίας, από 3ώρου, με ιστορικό τριών επεισοδίων ΑΕΕ (αγγειακών εγκεφαλικών) παλαιότερα, με ΣΝ (στεφανιαία νόσο) με αγγειοπλαστική, με χρόνια AF (κολπική μαρμαρυγή), με ΣΔ 2 (σακχαρώδη διαβήτη) υπό δισκία και με μυελοδυσπλαστικό σύνδρομο.

(η Ν πλησιάζει την Κ και την ρωτά)
Ν: - Τι πάθατε;
Κ: - Χαβ... τεϊν... αμετιν... Σσσάβακο.
Ν: - Μάλιστα...

(η Ν γυρίζει στον Μ και του λέει)
Ν: - Από μένα δεν έχει τίποτα, αυτή έχει όλη την παθολογία του Γαρδίκα. Τον ξέρεις τον Γαρδίκα;
Μ: - Τον ακούω συχνά, τώρα τελευταία... Οπότε, τι θα την κάνουμε την κυρία;
Ν: - Ρυθμίστε της τον χρόνο πήξης. Από μένα δεν χρειάζεται κάτι άλλο. Αφού το "Σάββατο" το λέει πεντακάθαρα...
Μ: - Μα... σίγουρα;
Ν: - Αγόρι μου, σήμερα έχω εφημερία ετοιμότητος, δεν μπορώ να βλέπω τα πάντα, μόνο τα επείγοντα. Το κατάλαβες;
Μ: - Οκ, ό,τι πείτε.

(αμέσως μετά ο Μ τηλεφωνεί στον Χ - ναι είναι ο γνωστός Χ της προηγούμενης ανάρτησης)
Μ: - Κύριε Χ, έχουμε μια κυρία με νέο ΑΕΕ και η κυρία Ν, λέει ότι δεν έχει κάτι από αυτήν και να την πάρουμε εμείς...
Χ: - Δεν με νοιάζει καθόλου. Να την βάλετε όπου θέλετε, πάντως όχι στην κλινική μου...


Θα μπορύσε το παραπάνω σκηνικό να διαδραματίζεται σε ένα περιφερικό νοσοκομείο, εν μέσω της Μεγάλης Εβδομάδος; Ίσως... Γιατί όχι; Τι θα τους εμπόδιζε; Ο όρκος του Ιπποκράτη ας πούμε; Ποιός; Χαχα... πάει αυτός, πέθανε προ πολλού, ένεκα εξουσιαστικής και εγωπαθούς διάθεσης των παιδιών του...