Υπόθεση (ξεφτιλισμένης) εργασίας!

Ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας. Έστω ο κάτωθι διάλογος:


Χ: - Επ, Ψ, τι κάνεις, καλά είσαι;
Ψ: - Τι να κάνω Χ; Γίνεται χαμός κάτω στα επείγοντα, όλοι σήμερα βρήκαν να πάθουνε...
Χ: - Βρε, εσύ ρωτάω, είσαι καλά; Τι με νοιάζουν οι άλλοι κάτω;
Ψ: - Α, εγώ καλά είμαι, αλλά όταν παθαίνουν αυτοί κάτω, παθαίνουμε και εμείς...


Θα μπορούσε να είναι ένας διάλογος μεταξύ επιμελητών ιατρών, που εφημερεύουν σε ένα περιφερικό νοσοκομείο της χώρας; Γιατί όχι; Τι τους εμποδίζει απ' το να κάνουν έναν τέτοιο διάλογο; Θα τους εμπόδιζε ίσως... ο όρκος του Ιπποκράτη! Ο ποιός;! Χαχα! Πάει αυτός, έχει πεθάνει προ πολλού, ένεκα μη πληρωμής (και μη πλήρωσης από των) μακραίωνων εφημεριών...

Αν τώρα, δεδομένης της σημερινής ένδοξης ημερομηνίας του έθνους, αναλογιστούμε ότι ο Χ, ενδέχεται να φτιάχνεται στο γραφείο του πριν την πρωινή επίσκεψη, βλέποντας βιντεάκια με τον ένδοξο Χίτλερ, καταλαβαίνουμε πόσο άνετα μπορεί να κάνει έναν τέτοιον διάλογο με τον Ψ και λέει Μ*.

*Μ=Μ-α-λ-α-κ-ί-ε-ς!