Αυτές τις μέρες, φιλοξενώ έναν φίλο από τα παλιά. Από τα πολύ παλιά όμως, κάπου 220 εκατομμύρια χρόνια πίσω...
(λίγο μεγαλύτερος από ένα καπάκι μπουκαλιού)
Είναι ο φίλος μου ο Δαρβίνος με τ' όνομα! Τα λέμε καθημερινά, μου λέει για την τελικά όχι και τόσο βαρετή ζωή του, και φυσικά συνεχίζει να αναρωτιέται:
"καλοί μου άνθρωποι, γιατί τόση βιασύνη;;"
Δεν ξέρω πόσο θα μείνει ακόμα, μα η παρέα του, με έχει ενθουσιάσει!! Σήμερα μάλιστα ετοιμάζομαι να τον ρωτήσω για τους παιδικούς μου ήρωες, τα Χελωνονιτζάκια...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου