Το σόι των ψυχορραγούντων μπολσόι...

Σε συνέχεια του προηγούμενου post, αναρωτιέμαι άραγε τι σόι έννοιες είναι οι κάτωθι και τι σχέση τις συνδέει:

ακρίβεια, αλήθεια, πολυπλοκότητα, χάος, προσέγγιση

Η αλήθεια κρύβεται μόνο μέσα στην ακρίβεια;

Η ακρίβεια κρύβεται μόνο μέσα στην πολυπλοκότητα;

Η πολυπλοκότητα κρύβεται μόνο μέσα στο χάος;

Το χάος μπορεί να προσεγγιστεί;

Η κλασσική λογική, θα απαντήσει ότι μάλλον όχι...

Η ασαφής λογική, μια πιο πραγματική λογική, προσπαθεί να μιλήσει για τη σχετικότητα της έννοιας «ακρίβεια» (precision). Στο ερώτημα λοιπόν: κατά πόσο είναι σημαντικό να δίδεται μία απολύτως ακριβής απάντηση, όταν μιά προσεγγιστική απάντηση αρκεί, απαντά:

Η ακρίβεια δεν είναι κατ’ ανάγκην η αλήθεια.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, το περισσότερο μετρήσιμο «πνίγει» το σημαντικό.

Όσο αυξάνεται η πολυπλοκότητα, οι ακριβείς προτάσεις χάνουν την σημασία τους και οι προτάσεις με σημασία χάνουν την ακρίβειά τους.

Τώρα που σείεται ο μικρόκοσμός μας, τώρα που αναποδογυρίζουν ιλλιγειωδώς και αναισθησιωδώς τα πράγματα γύρω μας, τώρα που ξυπνάμε σαστισμένοι από κοίμισμα αιώνων, τώρα που μηδενίζει ξανά το ιστορικό κοντέρ... τώρα είναι ευκαιρία να επαναπροσδιορίσουμε τί αναζητάμε και πώς το προσεγγίζουμε. Τώρα είναι ευκαιρία να επανατοποθετήσουμε εαυτούς εις συμπαντικούς αξιακούς τόπους και να αναρωτηθούμε:

τελικά τί μετράει πιο πολύ σε τούτη την περίεργη ζωή;

"The Dying Swan"