Γιατί όχι λίγο παιχνίδι;! Να θυμηθούμε και λίγο τα παλιά μας...
Ποια 7 πράγματα λοιπόν θα έλεγα για μένα; Ή αλλιώς ποια 7 θανάσιμα αμαρτήματα;
1. Με θεωρώ υπομονετικό και ήρεμο με τους άλλους μέχρι εκεί που δεν πάει, αρκεί να μην υποψιαστώ ότι ο άλλος ενδέχεται να με δουλεύει, οπότε καλύτερα να μην είναι κανείς δίπλα μου... Γίνομαι άγρια θάλασσα και άκρως σκωπτικός, γιαυτό παρερμηνεύω πολύ εύκολα οποιαδήποτε πληροφορία όταν είμαι σε τέτοια κατάσταση. Και να με κοιτάξει κανείς, είμαι έτοιμος να τον φάω! Γι'αυτό φυλαχτείτε!
2. Με θεωρώ άτομο που ψάχνει και ψάχνεται, τόσο πολύ μάλιστα που ενίοτε ψάχνω τους λόγους για τους οποίους ψάχνομαι... Φρίκη σας λέω!
3. Με θεωρώ αρκετά τυχερό και συνάμα άτυχο που μπορώ να δω πράγματα που κάποιοι άλλοι δεν μπορούν να δουν. Όχι, δεν είμαι μέντιουμ και δεν έχω υπερφυσικές ιδιότητες. Απλώς θα με ονομάτιζα αλαφροΐσκιωτο... καθώς νοιώθω ότι κάθε άνθρωπο που συναναστρέφομαι, τον ακολουθούν φιγούρες, σκηνές... ένας ολόκληρος κόσμος, ο κόσμος του δηλαδή, που παρουσιάζεται ομπρός μου.
4. Αν ποτέ απωλέσω την αίσθηση της ακοής, θα τρελαθώ στον θόρυβο της δικής μου βασανιστικής σκέψης και στην αδυναμία αντίληψης της ανυπέρβλητης μουσικής.
5. Αν με ταύτιζα με κάποιον λογοτεχνικό ήρωα, αυτός με διαφορά, θα ήταν ο Δον Κιχώτης. Κάποτε, αυτή η διαπίστωση μου άρεσε. Πλέον, με θλίβει κατάσαρκα, λόγω της συνειδητοποίησης της γραφικότητος του χαρακτήρα...
6. Αναζητώ διακαώς απαντήσεις σε φιλοσοφικά ερωτήματα, και όσο διαπιστώνω ότι η απάντηση σε αυτά είναι... νέα ερωτήματα, τρελαίνομαι σας λέω!
7. Αν δεν υπήρχε στη ζωή μου το πλάσμα που λέγεται "γυναίκα" δεν νομίζω ότι θα είχα λόγο ύπαρξης.
Ευχαριστώ την Roadartist για την πρόσκληση. Της εύχομαι καλή συνέχεια στον δρόμο που έχει διαλέξει!
2 σχόλια:
Μιλάμε για ...περίπλοκες καταστάσεις!! Και λένε πως η πολύ σκέψη τρώει ..τον αφέντη! Μάλλον έχουν δίκιο! Προσπαθώ και εγώ να μην πολυσκέφτομαι, ελπίζω κάποια στιγμή να τα καταφέρω (αν και δύσκολο).
Το δρόμο τον φτιάχνεις προχωρώντας, οπότε απλά συνεχίζω να τον ψάχνω. Ίσως κάποια στιγμή..διασταυρωθούμε :) Σε ευχαριστώ για τη συμμετοχή :)
Τιμή μου για τη συμμετοχή και σε ευχαριστώ για την πρόσκληση.
Και η σκέψη τρώει τον αφέντη και ο αφέντης ενίοτε τρώει τη σκέψη του... και δεν την αφήνει να ανασάνει. Αλλά μπαίνουμε σε άλλα φιλοσοφικά μονοπάτια.
Θα χαρώ κάποτε διασταυρωθούμε! Γιατί όχι;!
Καλή συνέχεια!
Δημοσίευση σχολίου