Είναι κάποια παιδιά

Ηρωικοί Μονόλογοι

Είναι κάποια παιδιά που δεν έχουν τις καλύτερες ευκαιρίες.
Που δεν βαδίζουν το δρόμο το φαρδύ με τα οχήματά τους τα φαιδρά.
Μα ξυπόλητα ανεβαίνουν τα μέσα τους βουνά,
συλλέγοντας σε σώμα και ψυχή γραντζουνιές και ερινύες.

Είναι κάποια παιδιά που κάνουν 
άτσαλα βήματα, 
άτσαλα διαβάσματα,
άτσαλα διαβήματα 
και γράφουν άτσαλα άσματα.

Είναι αυτά τα παιδιά που ονειρώνονται άτσαλα ονείρατα,
σε μια προσπάθεια να κλειδώσουν ατσάλινα τα ρίματα.

Είναι κάποια παιδιά που δεν τους έμαθε κανείς τον τρόπο
και σαν ανταμοιβή η ζωή τους προίκισε με κόπο.

Είναι κάποια παιδιά που βλέπουν παντού τη Φύση την Οικονόμα,
εκεί που όλοι οι αφύσικοι βλέπουν μόνο την κονόμα.

Είναι κάποια παιδιά που βρίσκουν δύναμη
να αντικρίζουν τον Εαυτόν τους και τον κρίνουν.
Είναι αυτά τα παιδιά που επιστρέφουν τους κρίνους που τους δίνουν.

Αυτά τα παιδιά, αφήνουν τους ηρωικούς μονολόγους
για τις μεταμεσονύχτιες ώρες της σιωπής
και υποστηρίζουν τους μοναχικούς ήρωες
απέναντι στις περσόνες της πορδής.



Αυτό το post λοιπόν, αφιερώνεται σε όλα εκείνα τα παιδιά που μοναχά τον δρόμο τους γυρεύουν, σε ένα παρόν που έχει βγει στο σφυρί και πωλείται όσο όσο προς χάριν ενός βέβαιης αβεβαιότητας μέλλοντος...

(κοντά στη γειτονιά μου...)

"Φλασάκι"

Στίχοι: Σάκης Μπουλάς

Μουσική, Ερμηνεία: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας