Λίγο ακόμα φως...

Σήμερα, η φύση φωνάζει:

Ισημερία!!

Σήμερα, τα ημερολόγια φωνάζουν:

Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού 

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης 

Παγκόσμια Ημέρα Ύπνου 

Παγκόσμια Ημέρα για το Σύνδρομο Down 

Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας 

Διεθνής Ημέρα της Γης 

Παγκόσμια Ημέρα Κουκλοθεάτρου 

Παγκόσμια Ημέρα Οικιακής Οικονομίας 

Παγκόσμια Ημέρα Μονογονεϊκών Οικογενειών

Σήμερα, όλοι οφείλουμε να φωνάξουμε: 

Ισημερία, Ισονομία, Ισοκρατία
Ίσες ευκαιρίες
Ίση ευημερία
Ίση αξία...

Κοιτώ τα δέντρα γύρω που φωνάζουν:

δεν θα βρείτε ποτέ ολόιδια φύλλα πάνω μας,

έτσι δεν θα βρείτε ποτέ ολόιδια φύλα 

πάνω σε τούτη την πλάση...

Άρα, προς τι οι φυλετικές διακρίσεις; 

Αφού το δρόμο τον δείχνει η Φύση: 

Όλοι διαφορετικοί, Όλοι ίσοι..

Από κοινού, 

όλα μαζί τα φύλα, 

συνθέτουν την μαγική εικόνα ενός δέντρου,

και όλα μαζί, 

αν τα κοιτάξεις από τη ρίζα τους, 

ορθώνουν τα χέρια τους ψηλά στον ουρανό,

παρακαλώντας τον για λίγο ακόμα φως...

Λίγο ακόμα φως...

Η Ισημερία, γιορτάζει ακριβώς αυτό:

το λίγο ακόμα φως...

Το λίγο περισσότερο φως από ό,τι το σκοτάδι,
σε αυτήν την άνιση μάχη,

αυτό που αρκεί όμως για να φέξει στο διάβα μας.

Λίγο ακόμα φως...

Αρκεί για λίγο ακόμα δρόμο...

"Εγώ δεν είμαι Ποιητής"

Στίχοι: Λάζαρος Ανδρέου

Μουσική, Ερμηνεία: Νίκος Παπάζογλου

Εγώ δεν είμαι ποιητής είμαι στιχάκι

είμαι στιχάκι της στιγμής

πάνω σε τοίχο φυλακής

και σε παγκάκι

Με τραγουδάνε οι τρελοί και οι αλήτες

καταραμένη είμαι φυλή

με μιαν εξόριστη ψυχή

σ’ άλλους πλανήτες

Εγώ δεν είμαι ποιητής

είμ’ ο λυγμός του

είμαι ένας δείπνος μυστικός

δίπλα ο Ιούδας κλαίει σκυφτός

κι είμ’ αδερφός του