Αυτό το post ως απάντηση σε εκείνον τον ανώνυμο που χαρακτήρισε τις παγκόσμιες ημέρες ως μαλακ... στο προ-προ-προηγούμενο post, αυτό για το "Λίγο ακόμα Φως".
Αν οι παγκόσμιες ημέρες είναι μαλακίες αγαπητέ ανώνυμε, οι εθνικές ημέρες τί ακριβώς είναι; Αν οι εθνικές ημέρες είναι ημέρες μνήμης, γιατί ακριβώς παραπέμπουν σε ιστορικά γεγονότα, σε αίμα, σε αγωνίες κάποιων ανθρώπων που υπήρξαν πριν από εμάς, τότε οι παγκόσμιες ημέρες γιατί να είναι διαφορετικές και να τις υποβιβάζουμε τόσο; Γιατί να μην μας υπενθυμίζουν και αυτές κάποια άλλα ιστορικά γεγονότα που πιθανόν έγιναν κάπου αλλού, έξω από τα στενά όρια του "έθνους" και του "νου" μας; Γιατί να μην είναι τέτοιες μέρες έστω η αφορμή για να ανασύρουμε από τη μνήμη μας κάποια γεγονότα ή γιατί να μην είναι αφορμή έστω για να εγγράψουμε στη μνήμη μας κάποια γεγονότα αν μέχρι τώρα δεν τα γνωρίζουμε;
Και σας ρωτάω ευθέως: τι σας θυμίζει η σημερινή ημέρα; Πού παραπέμπει; Τι ενθύμησες ανασύρει από το πουρεδοποιημένο σας μυαλό;
Αναρωτηθήκατε τι να κάνουν οι ψυχές όλων εκείνων των γερόντων που κάποτε σήκωσαν κεφάλι και κατάφεραν το ακατόρθωτο; Σήμερα, εμείς οι νέοι, οι πιο μάγκες, γιατί δεν κάνουμε κάτι παρόμοιο; Γιατί δεν ξεβολευόμαστε; Αλήθεια, τι μας συμβαίνει...;
"Τίποτα δέν συνβένει. Γι' αφτό κοιμήσου ήσηχα.
Γρεκοί γεφήρια τίμισαν κ' είνε φηλακισμένοι..."
(πηγή του φοβερού αυτού σκίτσου από εδώ)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου