Το ερώτημα της ημέρας

Το ερώτημα της ημέρας.

Ποιος νομίζετε ότι είπε: 
"Στον εργάτη πρέπει να του δοθεί η τροφή που του αξίζει";

Α. Ο Καρλ Μαρξ
Β. Ο Ιησούς Χριστός
Γ. Ο Αλέξης Τσίπρας
Δ. Κάποιος άλλος
Ε. Δεν ξέρω, δεν απαντώ
ΣΤ. Δεν με ενδιαφέρει, δεν είμαι εργάτης

Η απάντηση όσο και αν σας εκπλήσσει είναι η Β και είναι απόσπασμα (άξιος γαρ εστιν ο εργάτης της τροφής αυτού) από την Καινή Διαθήκη (Μκ 6,6-13 Λκ 9,1-6) από μια παράγραφο με τίτλο "Οδηγίες για την ιεραποστολή". Για άλλη μια φορά, εντοπίζω κοινή οπτική χριστιανισμού και μαρξισμού για κάποια τόσο βαθιά φιλοσοφικά θέματα...


Λίγο πιο μετά, στην Καινή Διαθήκη, συναντούμε ένα άλλο απόσπασμα που τιτλοφορείται ως "Θεραπεία το Σάββατο":

"Ο Ιησούς έφυγε από εκεί και πήγε στη συναγωγή τους. Εκεί βρισκόταν ένας άνθρωπος με παράλυτο χέρι. Και ρώτησαν τον Ιησού αν επιτρέπεται από το νόμο να γίνονται θεραπείες το Σάββατο, για να βρουν αφορμή να τον κατηγορήσουν. Αυτός τούς είπε: 'ποιος από σας, αν έχει ένα πρόβατο και το Σάββατο του πέσει σ' έναν λάκκο, δε θα το πιάσει να το βγάλει έξω; Ένας άνθρωπος είναι πολύ ανώτερος από ένα πρόβατο. Ο νόμος, λοιπόν, επιτρέπει να κάνουμε το καλό την ημέρα του Σαββάτου'. Ύστερα λέει στον άρρωστο: 'τέντωσε το χέρι σου'. Εκείνος το τέντωσε και ξανάγινε γερό όπως το άλλο. Τότε βγήκαν έξω οι Φαρισαίοι και ύστερα από σύσκεψη αποφάσισαν να τον εξοντώσουν. Ο Ιησούς όμως το έμαθε και έφυγε από εκεί".

(Μκ 3,1-6 Λκ 6,6-11)


Αν συνδυάσουμε τα δυο αποσπάσματα θα μπορούσαμε να σκιαγραφήσουμε για παράδειγμα έναν ιατρό που εφημερεύει σήμερα 15 Αυγούστου. Εργάζεται δηλαδή, σε ένα σύστημα υγείας όπως αυτό στη χώρα μας τη σήμερον ημέρα... Ποιος αναλογίζεται πραγματικά τους ιατρούς αυτούς; Ποιος διεκδικεί για αυτούς την τροφή τους; Ποιος αντιλαμβάνεται το μη συνηθισμένο των ωραρίων εργασίας τους, παρά μόνο υπάρχει η τάση αμέσως να καυτηριάζεται το μη συνηθισμένο της συμπεριφοράς τους αν τυχόν ξεφύγουν έστω και ελάχιστα από το αναμενόμενο ή το πολιτισμικά ορισμένο ως "ευγενικό"; Μα, και αντίστροφα. Ο εργαζόμενος, πόσο νοιώθει ότι πράττει ιεραποστολικό έργο, αντί της συνηθισμένης τακτικής να "δουλεύει" το σύστημα, τους συναδέλφους του και τους ασθενείς του...;

Το να εφημερεύεις και να προσπαθείς να παρέχεις θεραπεία Σάββατο σε ένα μεγάλο νοσοκομείο της πρωτευούσης, ως ένας απλός εργάτης της ηθικής και του καθήκοντος, είναι κομμάτι δύσκολο... 

Κοινώς, ο εργάτης που προσπαθεί να δώσει υμίν Θεραπεία σήμερον, αξίζει μια καλύτερη τροφή σε αυτή τη χώρα... Και όταν λέμε τροφή, φυσικά δεν εννοούμε να πληρωθεί σε μπριζολίδια, αλλά τουλάχιστον σε θεμελιώδη συνεννόηση βρε αδερφέ!