Ο τρόπος που ψηλαφάς τη ζωή

Συνδυάστε παρακαλώ τις δυο προηγούμενες αναρτήσεις:

Στην προηγούμενη κάπου γράφαμε:

"στον τρόπο που ψηλαφάς τη ζωή, στο βλέμμα σου απέναντι στην καθημερινότητα",

όταν αναφέραμε για την αποδόμηση της ζωής όπως την είχε περιγράψει ο Ελύτης με την ελιά, το αμπέλι και το καράβι... Ξέχασε να πει όμως ο ποιητής, ότι αυτά δεν φτάνουν για την ανασύνθεσή τους μόνο. Λείπει εκείνη η κόλλα που θα τα συγκρατήσει και θα τα αναδομήσει.

Για αυτήν την κόλλα, έχει μιλήσει πάλι ο παππούς Ιπποκράτης, όταν περιέγραφε το βίωμα των ιατρών:

"Ο μεν γαρ ιητρός ορη τε δεινά, θιγγάνε τε αηδέων, επ' αλλοτριήσι τε ξυμφορήσιν ιδίας καρπούται λύπας"

δηλαδή,

"ο ιατρός βλέπει τα δεινά, αγγίζει αυτά που προκαλούν αηδία, και από τις συμφορές των άλλων εισπράττει κυρίως λύπες".

Ο ιατρός με άλλα λόγια, βλέπει και έρχεται σε επαφή με όλα εκείνα τα αποδομημένα υλικά που συνθέτουν την ανθρώπινη πραγματικότητα. Και έχει δώσει όρκο να τα ανασυνθέσει. Πώς όμως; Έτσι απλά, Χωρίς κόλλα; Χωρίς νόημα...; Το πραγματικό νόημα είναι αυτό που γράψαμε στην προ-προηγούμενη ανάρτηση, ότι "όπου υπάρχει αγάπη για τον άνθρωπο υπάρχει και για την επιστήμη".

Άρα, μια δημιουργική ανασύνθεση των αηδιαστικών αυτών αποδομημένων υλικών, έρχεται μέσα από την Αγάπη, που κάνει στο μυαλό του ιατρού, ένα κατακερματισμένο μέλος του σώματος να εντάσσεται σε μια καθημερινή μελωδία αγάπης και έτσι από ένα ξερό, ψόφιο, αποσαρκωμένο και απομονωμένο κομμάτι σάρκας, να εντάσσεται μέσα από μια διαδικασία πρωτίστως πνευματικής ανασύνθεσης, σε ένα σύνολο όπου όλα τα μέλη, επαναλειτουργούν και συντονίζονται μέσω της Αγάπης.

Και αν η όψη του ιατρού είναι λυπημένη, η αφή του πληγωμένη και η καρδιά του συντρίβεται από όλα αυτά που βλέπει και βιώνει, είναι απλά ότι έχει βάλει όλη του την αγάπη για μια συνεχή προσπάθεια αναδόμησης και επανασύνθεσης της υπόστασης των Άλλων, που μάλλον δεν έμεινε τίποτα για τον εαυτό του για να τον ανασυνθέσει. Οι ιατροί που Αγαπούν τους Άλλους, συνήθως ξεχνούν ή δεν τους περισσεύει να Αγαπούν και τον Εαυτό τους. Οπότε, την επόμενη φορά που θα κρίνετε έναν ανέκφραστο ιατρό, ή έναν ψυχρό ιατρό, αναρωτηθείτε αν του έχει απομείνει καθόλου λίγη κόλλα Αγάπης, να κολλήσει πρώτ' απ' όλα την δική του κατακερματισμένη ζωή και τα δικά του σμπαραλιασμένα όνειρα...

"Breaking of the sword"

Loreena Mckennitt

"You gave your life for all of us

and all humanity..."