Φως εκ σκότους (2)

Σήμερα, το βράδυ, 20:30 με 21:30 κλείνουμε τα φώτα στον πλανήτη, στα πλαίσια μιας προσπάθειας να σταλεί ένα μήνυμα για την υπερθέρμανση του πλανήτη!

Σήμερα, προσπαθούμε να προασπίσουμε τη μητέρα Φύση και μέσα από το σκοτάδι που θα απλωθεί με το κλείσιμο του διακόπτη, προσπαθούμε να δώσουμε ένα φωτεινό παράδειγμα: αυτό του σεβασμού απέναντι στη Γη.

Σήμερα, με το σκότος, φωτίζουμε μια πτυχή της ζωής μας που αφορά τη μάνα που μας γέννησε. Και αν νομίζετε ότι μια τέτοια κίνηση έρχεται αντιμέτωπη με τα λεχθέντα σε προηγούμενες αναρτήσεις, όπου τονίζαμε ότι ο πολιτισμός είναι ο ίδιος δημιούργημα της Φύσης (άρα πώς γίνεται να παύουμε τον πολιτισμό-ηλεκτρισμό για να προστατεύσουμε τη Φύση), θα σας εξηγήσω ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει...

Αν η Φύση δρα μέσα από τη διαδικασία "try and error" δηλαδή "δοκιμής και λάθους" και "επιλέγει" τελικά μια κατάσταση για να επιβιώσει και να επικρατήσει τέτοια, που θα την προωθήσει και θα την προστατεύσει, τότε ο πολιτισμός δεν μπορεί παρά να υπακούει σε αυτόν τον κανόνα. Αν όμως κάτι είναι θαυμαστό με τη Φύση, είναι ότι υπάρχει ένας εξαιρετικός μηχανισμός που "αντιλαμβάνεται" το λάθος και τελικά επιλέγει να μην το ξανακάνει. Αυτός ο μηχανισμός είναι βέβαια μη συνειδητός, αλλά λειτουργεί με τέτοια μαεστρία που εντυπωσιάζει κάθε συνειδητό ον πάνω σε αυτόν τον πλανήτη. Πώς γίνεται όμως τώρα, θα με ρωτήσετε, η μη συνειδητή Φύση να επιλέγει το σωστό και ο συνειδητός άνθρωπος πολλές φορές να επιλέγει το κακό! Αυτό είναι μια μεταστροφή (για να μην πω, διαστροφή...) της πραγματικότητας! Ο άνθρωπος, έχει τον πολιτισμό του και μέσα από αυτόν έχει τη δυνατότητα να συνεχίσει την πατροπαράδοτη "φυσική επιλογή" του σωστού ή έχει τη δυνατότητα να επιλέξει το λάθος και το κακό. Επειδή, τελικά όλα είναι θέμα επιλογών σε τούτη την πλάση (αυτό δεν ισχυρίζεται εξάλλου και ο Χριστιανισμός; τυχαία νομίζετε;), είναι τουλάχιστον αστείο η Φύση μη συνειδητά να επιλέγει το σωστό και ο άνθρωπος συνειδητά να επιλέγει το κακό... Και αν τελικά νομίζετε ότι ηθικοποιώ τη Φύση και τον Άνθρωπο, θα έχετε δίκιο, διότι η Ηθική είναι μια διαδικασία οικειοποίησης που αφορά συγκεκριμένο πλαίσιο δράσης, συγκεκριμένες παραδόσεις, συγκεκριμένους σκοπούς. 

Συντεταγμένοι με μια τέτοια Ηθική, που νομίζω είναι η Φυσική Ηθική, οφείλουμε όλοι να προστατεύσουμε τον πλανήτη μας. Το να χρησιμοποιήσουμε σωστά τους γεωφυσικούς πόρους μας, το να περιορίσουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη μας, το να σταματήσουμε επιτέλους την υπερκατανάλωση, είναι πρακτικές που δεικνύουν τον τρόπο που θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε τον πολιτισμό μας, το μεγαλύτερο και τελειότερο εργαλείου που η ίδια η Φύση, μη συνειδητά, επέλεξε να δημιουργηθεί και να κατασκευαστεί. Είμαστε μέρος αυτής της επιλογής ως χρήστες αυτού του εργαλείου και αν αυτή η επιλογή της Φύσης πετύχει ή όχι, έχει να κάνει και με τις δικές μας πράξεις. Αν η Φύση αποτύχει και τελικά αυτοκαταστραφεί, δεν θα την πειράξει την ίδια, καθώς όπως είπαμε είναι μη συνειδητή η ύπαρξή της. Το πρόβλημα λοιπόν, δεν είναι εκεί. Το πρόβλημα είναι στον συνειδητό -και άρα συνειδητοποιημένο;- άνθρωπο που σαν αντιλαμβάνεται τη θέση του μέσα στη Φύση, δεν μπορεί για διάφορους λόγους να επιλέξει το σωστό. Αυτό είναι το ανήθικο στην όλη υπόθεση. Τελικά, Ηθική υπάρχει εκεί που υπάρχει Συνείδηση. Το ένα είναι αναπόσπαστο κομμάτι του άλλου. Και αυτό είναι το μαγευτικό με τη Φύση, δηλαδή ότι "επιλέγει" έναν αντίθετο τρόπο δράσης από ό,τι έχει συνηθίσει (επιλέγει δηλαδή το συνειδητό έναντι του μη-συνειδητού) για να πάει μπροστά και να προχωρήσει, να εξελιχτεί και να επιβιώσει. 

Λοιπόν... Κλείνουμε απόψε τον διακόπτη, και ανοίγουμε ένα παραθυράκι σε έναν πιο φυσικό τρόπο ζωής, συνειδητά όμως αυτή τη φορά!