Ο γνωστός μας κόσμος, η αντιληπτή μας καθημερινότητά,(δηλαδή, οι 7 δισεκατομμύρια συνάνθρωποί μας, οι τρισεκατομμύρια πλανήτες, οι δισεκατομμύρια αστέρες του γαλαξία μας και οι δισεκατομμύρια γαλαξίες του γνωστού σύμπαντός μας, αλλά και οι άπειρες μιζέριες μας, οι αμέτρητες κακίες μας και οι μουρτζουφλιές μας) αποτελούν μόλις το 5% της πραγματικότητας που μας περιβάλλει, αντιπροσωπεύοντας αυτό που εύκολα νοιώθουμε ως ύλη.
Ένα 25% λένε οι επιστήμονες ότι αποτελεί, αυτό που αποκαλούμε, σκοτεινή ύλη, ενώ το υπόλοιπο 70% αποτελεί την λεγόμενη σκοτεινή ενέργεια…
Όσο περνάει ο χρόνος δηλαδή και η φυσική αναθεωρεί τις θεωρίες της, τόσο περισσότερο συρρικνώνεται η θέση του ανθρώπου μέσα στο σύμπαν, χωρίς όμως να κατορθώνει να αντισταθεί στη συνεχώς διαστελλόμενη μεγαλομανία της ανθρώπινης βλακείας…
Αντίφαση του νου;
Νομίζω πως ναι.
Αιώνια αντίφαση;
Νομίζω -ευτυχώς- πως όχι.
Κάθομαι και βλέπω τα φωτεινά σημάδια γύρω μου, σε μια αναπάντεχη προχτεσινή καλοκαιρινή βροχή στην Καστοριά, και δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με τις αναλογίες φωτός και σκότους που δίνουν οι φυσικοί… Το φως είναι ελάχιστο, στο σκοτεινό Σύμπαν…
Ελάχιστο, αλλά τόσο όμορφο…
Λιγοστό, μα θαυμαστό…
Πλουμιστό το φως, μα έστω μια φορά να τ' αντικρίσεις,
το κάθε μαύρο και ζοφερό ολόγυρά σου,
μοιάζει χαριτωμένο, ζωηρό, παιχνιδιάρικο και ζωντανό…
Αυτό το 5% γύρω μας, δηλαδή η ύλη, έχει δώσει τη ζωή μας…
Ένα άλλο 5%, αυτό της λειτουργίας του ανθρώπινου εγκεφάλου, έχει δώσει με τη σειρά του, νόημα στη ζωής μας…
Και γεννάται λοιπόν το εξής ερώτημα: ποια είναι η προσωπική αλήθεια του καθενός…
Να μια σοφή απάντηση:
«Πάντα έλεγα ότι η αναζήτηση της Βερενίκης, της κάθε Βερενίκης, συνοδεύεται από προσδοκίες και μεγάλη ομορφιά. Όμως κουβαλά μαζί της και την απόγνωση. Ιδιαίτερα όταν έχει κανείς την υποψία, σχεδόν τη βεβαιότητα, ότι η Βερενίκη ίσως να μην υπάρχει. Η αναζήτησή της όμως δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσει.»
(σελ. 68 από το νέο βιβλίο του Γιώργου Γραμματικάτκη «Ένας αστρολάβος του Ουρανού και της Ζωής», Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης, 2013, χωρίς άδεια αναδημοσίευσης)
Τα δημιουργήματα του ανθρώπου, είναι στις αποχρώσεις της ζωής. Η ζωή, δημιουργεί στις αποχρώσεις του Σύμπαντος και το Σύμπαν, φτιάχτηκε από σκοτάδι και φως σε ένα μείγμα εκρηκτικό...
Σκοτάδι και Φως, λοιπόν, είναι αναπόφευκτο να μας ακολουθούν για πάντα.
Εξαρτάται από εμάς, αν μπορούμε να δούμε στο σκοτάδι, ή αν μας τυφλώνει το φως...
Υ.Γ.: Όλες οι φωτό και το βίντεο, είναι από την Καστοριά.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου