Το κλουβί με τις τρελές-Διακοπή για έλεγχο εισιτηρίων!

Κάπου εδώ όμως, θα κάνουμε μια μικρή διακοπή στο έργο μας, για να ελέγξουμε τα εισιτήρια των θεατών. Ως γνωστόν, δεν μπορείς να πας πουθενά, να μπεις πουθενά ή να συμμετάσχεις πουθενά, αν δεν έχεις κόψει εισιτήριο, εκτός και αν ο διοργανωτής είναι ο ερυθρός σταυρός!


Έτσι και εδώ, είναι ανάγκη να δούμε πόσα εισιτήρια κόψαμε σε αυτή την πρεμιέρα!

Κατ' αρχήν βλέπω συμμετοχή από όλον τον κόσμο. Άρα, μιλάμε ότι το έργο παίζεται για ένα παγκόσμιο, ελπίζω φιλότεχνο, κοινό. Και πιο είναι αυτό το... κοινό που μας συνδέει; Ότι, κανείς δεν έχει κόψει εισιτήριο για να παρακολουθήσει αυτήν την παράσταση! Είμαστε όλοι τσαμπέ σε αυτό το σόου, κοινώς τσάμπα μάγκες! Καθ' ότι κανείς δεν μιλά για τον χορό των εκατομμυρίων στον οποίο έχουμε εμπλακεί. Όλοι, βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος. Ή πιο σωστά, χανόμαστε μέσα στο δάσος των δις και τρις, και σαν κυνηγοί που θέλουμε να αυτοβαυκαλιστούμε, πρέπει να γυρίσουμε πίσω με κάποιο εξιλαστήριο θύμα! Γιατί όχι, λοιπόν, η Ελλάδα;


Και άντε, να ήταν μόνο η Ελλαδίτσα μας, θα έλεγα, πάει στα κομμάτια! Τι και αν θυσιαστούμε άλλη μια φορά για το κοινό καλό; Τι και αν προτάξουμε τα σιλικονούχα στήθη μας, πρώτοι για μια ακόμη φορά; Τι και αν βοηθήσουμε, ως καλοί χριστιανοί βρε αδερφέ, τους συνανθρώπους μας που, άπληστα, πεινούν; Δεν θα βγει τίποτα, καθώς ακόμα και αυτό δεν φτάνει. Το σχέδιο είναι μεγάλο, και ως εκ τούτου ανακοινώνεται σε εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας. Θέλει νεκροί χιλιάδες να 'ναι στους (γερμανικούς) τροχούς... Θέλει και οι ζωντανοί να δίνουν τη (δανεικιά) πατρίδα τους...


Κάπου εδώ όμως, ας σταματήσει η καταμέτρηση των (καρπαζο)εισπράξεων! Το έργο μας ξαναρχίζει με τη δεύτερη σκηνή!