Μόνο συγκίνηση νιώθω όταν ακούω τέτοιους ανθρώπους...
Λόγος απόλυτα ήρεμος και ψύχραιμος. Λόγος καθαρός.
Λόγος επιστημονικός. Λόγος απλός.
Πρόσωπα φωτεινά. Μάτια αστραφτερά.
Βλέπουν την όμορφη και αισιόδοξη πλευρά και τη διατυπώνουν πεντακάθαρα.
Το άκουσμα των λόγων τους, δροσιά στην ψυχή μου...
Ευφροσύνη Γκρανιά - Κλώτσα
(έμφαση στο 7'40'' και στο 10'10'' της συνέντευξης...,
το δεύτερο για να δείτε το μεγαλείο της επιστημονικής σκέψης)
Ιωάννης Ιωαννίδης
(μένω χωρίς λόγια, νιώθω ότι ούτε μια λέξη δεν πρέπει να χαθεί από τον σαγηνευτικό του λόγο...)
Κοινός παρανομαστής με τους ανθρώπους αυτούς...;
Ότι, δεν χώρεσαν στην Ελλάδα.
Γιατί άραγε; Ποιος ο (επιστημονικός;) λόγος...;
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου