The Sound of Silence



Οι άνθρωποι εύχονται υγεία για όλους,
     όταν υγεία στην ουσία δεν υπάρχει στη Φύση,
     καθώς, η φθορά είναι συνυφασμένη με τη ζωή.
Οι άνθρωποι εύχονται χρόνια πολλά σε όλους,
     όταν μιλάμε για υπερπληθυσμό πάνω στη γη
     και πιθανότητα καταστροφής της τα επόμενα χρόνια.
Οι άνθρωποι παροτρύνουν να ζεις κάθε στιγμή σαν να ήταν η τελευταία,
     όταν σε αναγκάζουν να κάνεις τόσες θυσίες
     και να στερείσαι τόσα πράγματα για να πετύχεις το στόχο σου
     και να χτίζεις την ψευδαίσθηση ότι θα ζεις παντοτινά.
Οι άνθρωποι εύχονται ειρήνη στον κόσμο,
     όταν κάθε μέρα όλοι μας σκοτώνουμε με τον τρόπο μας
     κάποιον γύρω μας, είτε άμεσα, είτε αδιαφορώντας για αυτόν.
Οι άνθρωποι εύχονται αγάπη για όλους,
     όταν κανείς μέχρι τώρα δεν έχει ορίσει την πραγματική Αγάπη,
     (είναι η Χριστιανική αγάπη που θέλει να αγαπάς πρώτα τον Πλησίον σου
     και μετά Εαυτόν, 
     ή είναι η Δυτική αγάπη που θέλει πρώτα να αγαπάς τον Εαυτόν σου,
     ώστε να είσαι ικανός να προσφέρεις έπειτα και στον Πλησίον σου;).
Οι άνθρωποι εύχονται ελευθερία σε όλους,
     όταν τόσοι είναι υποδουλωμένοι σε δυνάστες, καταναλωτισμό, 
     μύθους και στερεότυπα...
Οι άνθρωποι εύχονται απαγκίστρωση από τα δεσμά τους,
     όταν όλο και περισσότεροι αγκιστρώνονται με χαλκάδες
     σε μύτες, στόμα, αυτιά, μυαλά και ψυχή.
Οι άνθρωποι εύχονται να βλέπουμε με τα μάτια της ψυχής, 
     όταν όλο και περισσότεροι βασίζουμε την ύπαρξή μας
     στην υλική απεικόνιση του κόσμου 
     και ενδιαφερόμαστε κυρίαρχα για το προφίλ μας 
     και την εξωτερική μας εικόνα.

Οι άνθρωποι λένε ότι αγαπούν, πονούν, ελπίζουν, προσπαθούν, 
     μέχρι το Άπειρο, 
     όταν δεν μπορεί να υπάρξει λέξη (που εξ ορισμού έχει περιορισμένα όρια) 
     που να περικλείει μια έννοια όπως το "Άπειρο"...


Πόσο αντιφατικοί μοιάζουν οι άνθρωποι...



People talking without speaking, 
People hearing without listening, 
People writing songs that voices never share 
And no one dared 
Disturb the sound of silence...




"The Sound of Silence" Disturbed




Αν εύχομαι κάτι με αφορμή αυτές τις γιορτές, είναι τούτο:

Οι άνθρωποι να είμαστε πιο καθαροί 
στις σκέψεις μας, στις εκφράσεις μας, στις αναζητήσεις μας,
πιο συνειδητοποιημένοι στους στόχους μας,
πιο αφοσιωμένοι στις αξίες μας.

Μέσα σε τόση κοσμοθύελλα που σαρώνει τα πάντα γύρω μας,
ας μπήξουμε τα πόδια μας στη γη να στερεωθούμε πάνω της,
μήπως βρούμε λίγη σταθερότητα.

Ας αφήσουμε τα φίλτρα μακριά από τις σχέσεις των ανθρώπων,
ας μην κάνουμε δεύτερες σκέψεις,
ας εκφράζουμε αυτό που νιώθουμε την ώρα που το νιώθουμε,
σε πλαίσια πάντα σεβασμού της προσωπικότητας του άλλου.

Και αν τίποτε από όλα αυτά δεν βλέπουμε να γίνεται γύρω μας,
ας αντλήσουμε τουλάχιστον ευτυχία από το γεγονός ότι προσπαθήσαμε.
Ας έχουμε τη συνείδησή μας καθαρή, 
ότι δεν προδώσαμε τα όνειρα που κάναμε παιδιά,
όταν περιμέναμε κάποτε τον Άη Βασίλη να φανεί χαμογελαστός...

Ας μείνει ως πληρωμή μας, ο ήχος της σιωπής (sound of silence),
να μας συντροφεύει ως το άπειρο... 
Εκεί όπου ανήκουμε. Στο βασίλειο της σιωπής.