Exit

Όταν αναζητάς μια διέξοδο και εκείνη δεν έρχεται.

Όταν συνειδητοποιείς ότι δεν υπάρχει διέξοδος, μόνο είσοδος.

Τότε μπαίνεις πιο βαθιά στα άδυτα.

Και όσο πιο βαθιά, τόσο πιο σκοτεινά.

Και όσο πιο σκοτεινά, τόσο πιο κρύο.

Και όσο πιο κρύο, τόσο πιο πολύ η αντήχηση της ηχούς.

Μένει λοιπόν, αυτή η ηχώ να τρακάρει στο κεφάλι σου, ξανά και ξανά.

Και άλλοτε να γίνεται φωνή βροντερή, που σου ξεσκίζει τη σάρκα και τα σωθικά,

και άλλοτε γίνεται απόμακρη στριγκλιά, να σου θολώνει την ψυχή
και να ταράζει τα φυλλοκάρδια.

Και όταν κάτι παλιό τελειώνει, ένα νέο γεννιέται,
μέσα σε μια τελετουργία γιομάτη μυσταγωγία.

Και ο φόβος του νέου, όπως και τα διαπιστευτήρια του παλιού,
αγκαλιά κουρνιάζουν στα άστεγα πεζοδρόμια του μυαλού.

Και από εκεί χάμου, φωνάζουν και λαλούν:

Έξοδος και Είσοδος, ίδιο τελείωμα χτίζουν,
μην σκας λοιπόν, από ποια μεριά κάποιοι το αντικρίζουν.
Περπάτα το και διάβα το, με κάθε βήμα στέρεο και σίγουρο,
όσο στέρεο και σίγουρο είναι ένα πλάσμα που κάποτε ίσως, σήμερα γεννιέται.

Monika - "Exit"