Το Κανονικό, το Παθολογικό και το ομογενοποίημά τους

Ανοίγω σήμερα την τηλεόραση, βλέπω τον Γιώργο Αυτιά να παίρνει συνέντευξη από τον Αρχιεπίσκοπο, ο οποίος αντί να μιλάει για τα πανανθρώπινα μηνύματα της ημέρας, μιλάει με έναν καθημερινό και -ομολογουμένως- φτηνό λόγο, για τα οικονομικά και πολιτικά της χώρας. Λέει για τις μειώσεις μισθών που έχει υποστεί και ο ίδιος και για το "σκανδαλιστικά μικρό" ποσό που παίρνει των 1.800 ευρώ τον μήνα, καθώς και για το ότι αν κάποιος ιεράρχης της εκκλησίας αποφασίσει να φύγει (πιεσμένος άραγε από την οικονομική κατάσταση της χώρας; δηλαδή εννοεί να μεταναστεύσει γιατί οι δουλειές τους δεν πάνε καλά;) δεν θα μπορέσει γιατί είναι εγκλωβισμένος και δεν έχει στον ήλιο μοίρα, αφού όπως λέει ο ίδιος ο αρχιεπίσκοπος: δεν έχει ούτε δικό του σπίτι (τόσα χρόνια άλλοι πλήρωναν όμως για να μένουν σε πολυτελή σπίτια δίπλα στις εκκλησίες), ούτε δικό του άνθρωπο (μόνοι τους το διάλεξαν), ούτε δικό του οδηγό (ο Χριστός δεν είναι ο μόνος οδηγός τους;)... Αν αυτός είναι ο Αρχιεπίσκοπος της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας που ζητιανεύει ελεημοσύνη (;), 

με υγειά σας με χαρά σας Χριστιανοί! Αν ο Αρχιεπίσκοπος σκέφτεται, μιλά και πράττει όπως όλοι που τους έχει χτυπήσει η κρίση, -τώρα μόνο αντιλαμβάνομαι το πραγματικό μήνυμα της κάτωθι εικόνας-

τότε σε τί διαφέρουν αυτοί που "διδάσκουν" το διαφορετικό, τον "άλλο" τρόπο ζωής, τον ανέγγιχτο από τα "εφήμερα" και τα "υλικά" αυτής της ζωής; Ποιος ο κανονικός και ποιος ο παθολογικός ρόλος της Εκκλκησίας και των εκπροσώπων της λοιπόν, όταν διακρίνω μια ομοιομορφία στη σκέψη και στις πράξεις;


Δεν αντέχω. Κλείνω την τηλεόραση και ανοίγω ύστερα το internet. Βλέπω την εξής φωτογραφία και την οργισμένη ανάρτηση ενός βραζιλιάνου για την μικρή παρανομία που κάνει ένας νεαρός κάπου στο βάθος της φωτογραφίας να πατά την κίτρινη γραμμή της αποβάθρας σε σταθμό του μετρό, όταν στο μπροστινό μέρος της εικόνας, την ίδια στιγμή, δυο κοριτσάκια αγκαλιάζονται και νομίζω καθόλου φιλικά... Η κοινωνία αυτή χάνει άραγε το δάσος και βλέπει το δέντρο ή μήπως το δάσος και η ζούγκλα έχει μετατραπεί σε κοινωνία ανθρώπων και κάποια μοναχικά δέντρα στέκονται παράμερα και ανεμοδέρνονται από την παράνοια του κόσμου; Το φαινόμενο της ομοφυλοφιλίας με έχει απασχολήσει πολύ από κοινωνικής και βιολογικής απόψεως. Αν η Φύση επιδιώκει πρωτίστως την αναπαραγωγή και το κάνει τόσα εκατομμύρια χρόνια μέσα από διαδικασίες try and error, έχοντας οδηγηθεί μέχρι τώρα δια της βιολογικής διαδικασίας της "μείωσης" στην αναπαραγωγή πληθυσμών χρησιμοποιώντας το αρσενικό και το θηλυκό, γιατί άραγε μας πειράζει τόσο πολύ όταν βλέπουμε δυο λεσβίες (πιθανόν σαν αυτές της φωτογραφίας από τη Βραζιλία) ή δυο πισωγλέντηδες (που λένε και στο χωριό μου); Δεν είναι τόσο η αίσθηση του μη-κανονικού ή του μη-φυσιολογικού, καθώς και σε άλλες περιπτώσεις δυσκολίας αναπαραγωγής η κοινωνία όχι απλώς δείχνει ανοχή, μα βοηθά κιόλας (αναφέρομαι πχ στα παιδιά του σωλήνα, στην εξωσωματική γονιμοποίηση, στις παρένθετες μητέρες, στους δωρητές σπερματοζωαρίων ή ωαρίων) να ξεπεραστεί το εμπόδιο στο οποίο έχει σκαλώσει η Φύση. Έτσι, και οι ομοφυλόφιλοι πλέον ζητούν να υιοθετήσουν παιδιά ορφανά που αλλιώς δεν θα επιβίωναν και θα πέθαιναν, οπότε συμβάλλουν και αυτοί με τον τρόπο τους στη διαιώνιση του είδους και των ανθρώπινων γονιδίων θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος... Είναι η ομοφυλοφιλία λοιπόν, με τις διαστάσεις που έχει λάβει παγκοσμίως και τη φυσικότητα που εμφανίζεται στην καθημερινότητά μας, όπως στην εν λόγω βραζιλιάνικη φωτογραφία, το επόμενο βήμα της Φύσης ως τρόπος αναπαραγωγής και διαιώνισης του ανθρώπινου είδους και των γονιδίων τους; Θα γίνει ο ομοφυλόφιλος το επόμενο ανθρώπινο είδος, ονομάζοντάς το πχ Homo Pisoglendis ή Homo Lesbians ή μήπως (με βάση το ήδη προταθέν) Homo-Sexoual ;  Μα τότε, πρέπει να δοθεί χώρος και για την κλωνοποίηση (να μια ακόμα λύση της Φύσης για την αναπαραγωγική διαδικασία), που μέχρι τώρα απαγορεύεται και κατακρίνεται σφοδρά σαν κάτι το σατανικό, όταν η ίδια στιγμή η Εκκλησία διδάσκει περιχαρής ότι η Εύα φτιάχτηκε από το πλευρό του Αδάμ (αυτό ακριβώς δεν είναι και η κλωνοποίηση αδέρφια-χριστιανοί;)

Πού είναι όμως το πρόβλημα σε όλη αυτή τη συλλογιστική αγαπητοί μου; Γιατί μια τέτοια πορεία του ανθρώπου θα είναι αυτοκαταστροφική, αποσυνθετική και θα ακυρώνει εκατομμύρια αιώνων δημιουργίας και σύνθεσης μέσα από τη διαδικασία της Εξέλιξης; Διότι, πολύ απλά θα χαθεί η ποικιλία της Φύσης. Αν κάτι στηρίζει τη Φύση, τη ζωή, τη δημιουργία, είναι ακριβώς αυτή η ποικιλομορφία που μας περιβάλλει. Μέσα από την ομοφυλοφιλία που μαθηματικά οδεύει προς την κλωνοποίηση των ανθρώπων για να μπορέσουν να αναπαραχθούν κάπως και αυτοί οι κακόμοιροι (καθώς άλλος βιολογικός τρόπος μέχρι τώρα δεν έχει βρεθεί), θα δημιουργούνται πανομοιότυπα αντίγραφα του καθενός μας, οπότε θα έχουμε την επικράτηση των λίγων, ενώ το μήνυμα της πραγματικής Ζωής τόσα χρόνια, είναι η επικράτηση των πολλών! Ποιος είναι ο κανονικός και ποιος ο παθολογικός άνθρωπος αγαπητοί μου, όταν η ομοφυλοφιλία σήμερα είναι must και προβάλλεται ως κάτι το Φυσικότατο;


Δεν αντέχω άλλο. Κλείνω το internt και ανοίγω τα μάτια μου στην κοινωνία. Βλέπω απίστευτη ομοιομορφία. Ίδια κλαρινογαμπρίστικα κουρέματα, ίδια ξυρίσματα, ίδια ντυσίματα, ίδια βαψίματα, ίδιες μάρκες σώβρακα, ίδια τεράστια ρολόγια χειρός -που είναι της μοδός-, ίδιες σπουδές, ίδιες καφετέριες, ίδιες ταινίες, ίδια αυτοκίνητα, ίδιες ταχύτητες, ίδιες συμπεριφορές, ίδια ξεσκισμένα τζιν, ίδια τάμπλετ, ίδια gagdet, ίδια iphone, η ζωή όλων είναι ένα ίδιο serial, ίδια μέσα κοινωνικής δικτύωσης... Αυτό, αγαπητοί μου λέγεται παγκοσμιοποίηση, ή αλλιώς -όπως νομίζω ταιριάζει καλύτερα- λέγεται ομογενοποίηση, λέγεται εξάλειψη της διαφορετικότητας - και πρόκειται για την έκτη σε σειρά εξάλειψη στην Ιστορία της Ζωής πάνω στον πλανήτη, την έκτη σε σειρά καταστροφική προσπάθεια στη Γη, όχι όμως αυτή τη φορά από εξωγενή παράγοντα αλλά από ενδογενή παράγοντα... Και αν ισχύει αυτό που αναγράφεται στο επόμενο απόσπασμα:

"ένα βιολογικό είδος, το είδος μας, ο Homo sapiens, αναστατώνει τα οικοσυστήματα και οδηγεί τα είδη στην εξαφάνιση, επιφέροντας έτσι ένα νέο κύμα μαζικής εξάλειψης. Γιατί να μην αφήσουμε την έκτη αυτή εξαφάνιση να συνεχίσει την πορεία της; Σε τελευταία ανάλυση, η εξέλιξη δημιουργεί τελικά νέα είδη που γίνονται οι κύριοι μετέχοντες των νέων επανα-οικοδομημένων οικοσυστημάτων. Η απάντηση είναι απλή. Τα νέα είδη εξελίσσονται, και τα οικοσυστήματα επαναλειτουργούν εκ νέου, μόνο αφού η αιτία της εξαφάνισης έχει αφαιρεθεί ή σταθεροποιηθεί. Με άλλα λόγια, ο Homo sapiens θα πρέπει να σταματήσει να ενεργεί σαν την κύρια αιτία της έκτης αυτής εξαφάνισης των ειδών – είτε μέσω της εξαφάνισής του, είτε, κατά προτίμηση, μέσω της ανάληψης καθορισμένης δράσης από μέρους του, πριν η εξελικτική/οικολογική αποκατάσταση μπορέσει να αρχίσει. Η μοίρα μας, λοιπόν, συνδέεται περίπλοκα με τη μοίρα των γήινων ειδών και οικοσυστημάτων"

(Eldredge, Life in the Balance: Humanity and the Biodiversity Crisis. Princeton University Press 2000, σελ. 66)

τότε μόνο καταλαβαίνω τον διπλό συμβολισμό της σταύρωσης του Θεανθρώπου, που ήθελε να δείξει ότι μόνο μέσω της καταστροφής κερδίζεις, μόνο αν χαθείς ξαναγεννιέσαι, μόνο αν πιάσεις πάτο ανεβαίνεις ψηλά...

Σας λέω, δεν αντέχω. Κλείνω και τα μάτια και ανοίγω τη σκέψη μου. Πώς θα γίνει οι άνθρωποι να ξεκολλήσουν από τα serial και να see real, δηλαδή να δουν (=see) πργματικά (=real) ; Πώς θα γίνει οι άνθρωποι να προλάβουμε να ξεφύγουμε από την έκτη μαζικότατη εξάλειψη που οι ίδιοι προκαλούμε; Πόσοι ακόμα πρέπει να σταυρωθούν για να διαμηνύσουν το απλό και φυσικό; Πόσοι ακόμα πρέπει να ομογενοποιηθούν-παγκοσμιοποιηθούν-υπερκαταναλωθούν-καπιταλιστούν (και κατασπαταλιστούν στους εφήμερους βωμούς), μέχρι να αντιληφθούμε ότι με αυτές τις συμπεριφορές δεν πρόκειται να αναληφθούμε εις ουρανούς, αλλά να καταστραφούμε με τους αδερφούς...;


Αν κάτι εύχομαι για αυτό το Πάσχα, είναι περισσότερη Φυσικότητα στις σχέσεις μας. Και αν δεν ξέρουμε ποια είναι η φυσικότητα, ας κοιτάξουμε τη Φύση γύρω μας που διαγράφει τόσα εκατομμύρια χρόνια πορείας, προσπαθειών και λαθών και έχει καταλήξει σε κάποιες ισορροπίες... Και ας κοιτάξουμε μετά και την κατάντια της σημερινής κοινωνίας μας που το μόνο που κάνει είναι να διαγράφει αξίες, ιδέες και προσπάθειες...


Καλή Ανά(σ)ταση της Φύσης (μας), λοιπόν. Τίποτε άλλο.