Σα χαίρεται η καρδιά...

Πραγματικά είναι από τα λίγα τραγούδια που μένω άναυδος από την τόσο απίστευτη συνεργασία μεταξύ των μουσικών οργάνων! Είναι μια συνέλευση από απόψεις μουσικές, από νότες μαγικές και περιπαιχτικές που συνομιλούν, είναι μια συνύπαρξη, χωρίς θόρυβο, χωρίς να διακόπτει ο ένας τον άλλον, χωρίς να έχει γεμίσει ο χώρος από καπνούς τσιγάρων, χωρίς μαυρίλα και χωρίς ασέβεια. Το ένα μουσικό όργανο συμπληρώνει το άλλο, γεμίζει το χώρο που αφήνει το προηγούμενο, σχολιάζει εποικοδομητικά, συντροφεύει, αγκαλιάζει, χαϊδεύει... Έτσι οφείλει να είναι μια συνύπαρξη. Έτσι οφείλει να είναι η πιο αμόλυντη αρμονία.

Έτσι οφείλει να είναι η ίδια η ζωή. Γιατί αγαπητοί μου, η ζωή είναι ωραία!

"Η Ζωή είναι ωραία"

Στίχοι: Κώστας Φασουλάς

Μουσική: Nicola Piovanni

Ερμηνεία: Καλλιόπη Βέτα




Δες πιο πέρα κι απ' το φως.
Δες, δεν είσαι μοναχός.
Δες πιο πέρα κι απ' τον πόνο,
τη νύχτα που περνά,
σα γέλιο μάνας, μάνας που γεννά.

Δες στου χρόνου τη φωτιά.
Δες, πώς άντεξε η καρδιά.
Δες το ξάφνιασμα της λύπης,
σα χαίρεται η ψυχή και βγαίνει
βόλτα, βόλτα στη βροχή.

Δες μ'ένα βλέμμα πόσα λες.
Δεν ξοφλήσαμε, μη κλαίς
και πιάσε πάλι το χορό.
Δες με τι πάθος τραγουδώ,
όσο πιο ψηλά πετώ, μου φτάνει
μόνο να είσαι εδώ.

Δες του ανέμου την οργή.
Δες πώς παίζει σαν παιδί.
Δες το λίκνισμα της μέρας,
σα χαίρεται η καρδιά κι αλλάζει
χρώμα, χρώμα και τροχιά

Αχ, και αυτό το κελάηδισμα του μαντολίνου... Μαχαιριά στην καρδιά!