Ανοσία σημαίνει να έχεις Αντισώματα, δηλαδή να Αντιστέκεσαι στον εχθρό (που στις μέρες μας είναι η Ανοησία), εφ' όρου ζωής.
Από μικρός μέχρι τα βαθιά γεράματα. Και ο τρόπος που αντιστέκεσαι και αντιδράς να είναι ακριβώς το ίδιο, χωρίς υπεκφυγές, συμβιβασμούς, συνθηκολογήσεις και πουστριλίκια. Χωρίς, με άλλα λόγια, να έχει πέσει ο τίτλος Αντισωμάτων σου, όπως λέμε και στην Ιατρική.
Ο Μανώλης Γλέζος, έφυγε πλέον, αλλά μας δείχνει το νέο δρόμο που πρέπει να βαδίσουμε. Είναι ένας από "εκείνους που πρέπει να μελετήσουμε περισσότερο, που αιώνες τώρα έχουν εστιάσει στις διαχρονικές και ακατάλυτες αξίες της ύπαρξης" που έλεγε και ο καθηγητής Βάρδας στην προηγούμενη ανάρτηση...
Θαυμάστε τη στάση του: αυτός που κατέβασε κάποτε τη γερμανική σημαία, τώρα επιτρέπει αυτή να σκεπάσει τα θύματα των Ναζί και η εξήγηση απλή, συγκινητική και πανανθρώπινη:
«Το παιδί του εγκληματία όσα εγκλήματα κι αν έχει κάνει ο πατέρας και η μάνα του δεν ευθύνεται για αυτά»
Και όπως παλαιότερα είχε πει:
«Για τα ελαττώματά μου θα καταφύγω στην κρίση δύο συντρόφων: Θεωρώ ότι όλοι οι άνθρωποι είναι καλοί, μέχρι αποδείξεως του εναντίου, και ότι είμαι αγύριστο κεφάλι. Τα αναγνωρίζω και τα δύο. Εκτιμώ την παρρησία και θεωρώ μέγιστη αρετή τη θυσία για έναν σκοπό. Απεχθάνομαι την κολακεία και πιστεύω ότι, δεν υπάρχει πιο δυστυχής άνθρωπος από τον απογοητευμένο».
Τέτοια Ανοσία και τέτοια Αντισώματα θέλουμε κύριοι απέναντι στην Ανοησία.
Αντισώματα που να λένε ότι όλοι οι άνθρωποι είναι καλοί μέχρι αποδείξεως του εναντίου λοιπόν... Τέτοια θέλουμε.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου