Έχω αναρωτηθεί τόσες φορές: μέχρι πού άραγε να φτάνουν εκείνες οι δεσμίδες φωτός που εκπέμπονται από μια συναυλία;
Από μικρός μου φαινόταν ότι έφταναν καρφί στα άστρα, λειτουργώντας σαν γέφυρα για να ανέβουμε στους ώμους τους και να πορευτούμε προς τα άστρα - όπως έκανε ένας ήρωας της παιδικής μας ηλικίας, ο Μικρός Πρίγκηπας...
Όσες φορές όμως προσπαθούσα να δω πού τελειώνουν αυτές οι δέσμες τόσου δυνατού φωτός, αντίκριζα μόνο το ξαφνικό τους σταμάτημα, ένα απότομο τέλος τερμάτιζε τη διάθεσή μου...
Έτσι, μένει πάντα να φαντάζομαι ότι σε κάθε επόμενη συναυλία, μπορεί και να μου αποκαλυφθεί το πού καταλήγει το τόσο φως...
Μέχρι εκείνη τη φορά, φαντάζομαι πως αυτές οι δέσμες φωτός στο μακρινό τους ταξίδι, φτάνουν μέχρι τα άστρα, τα αγγίζουν και τα χαϊδεύουν...
Για αυτό μου αρέσουν οι συναυλίες
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου