Το νόημα;

Αναρτήθηκε από astromonos στις 00:13


Τρία βίντεο, ως απάντηση στα ερωτήματα ενός παλαιού δάσκαλου και ατρόμητου δαμαστή του σακχαρομύκητα...







Ετικέτες

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Στράτο,

Πολύ ενδιαφέροντα τα 3 video με τις φιλοσοφίες του Καστοριάδη που παραθέτεις για να «διδάξεις» το παλιό δάσκαλό σου, αλλά ο πιό παλιός δάσκαλος όλων μας, ο Σωκράτης, είχε έναν αλάνθαστο τρόπο για να μας μυήσει στη φιλοσοφία του: τον διάλογο. Σ’ αυτόν θα καταφύγω, γιατί εκτός των άλλων είναι μεγάλη ευχαρίστηση για μένα να επικοινωνώ και να διαλέγομαι με έναν εκλεκτό (στη σκέψη και στην πράξη) άνθρωπο, όπως είναι ο Στράτος.
Ας περιοριστούμε σήμερα στο 3ο video (Η μόνη αξία).
Λέει λοιπόν: «Οι προηγούμενες κοινωνίες είχαν δημιουργήσει ανθρωπολογικούς τύπους ατόμων με ψυχικά κίνητρα, με αξίες κτλ, που επέτρεπαν στο σύστημα να λειτουργεί. Τέτοιοι τύποι, όπως π.χ. ο εργάτης, ο οποίος ήταν ευσυνείδητος γιατί σκέφτεται ότι όταν επισκευάζει το αυτοκίνητο και δεν το επισκευάσει σωστά, μπορεί να σκοτωθεί ο άνθρωπος. Αυτοί οι τύποι είναι κληρονομιές ή κατάλοιπα προηγουμένων κοινωνιών».
Ε! όχι κ. Καστοριάδη, ο Στράτος που υπηρετεί ευσυνείδητα τον συνάνθρωπό του δεν είναι «κατάλοιπο» καμιάς κοινωνίας και ούτε «επιτρέπει» στο σύστημα να λειτουργεί. Το κάνει για τους δικούς του «εσωτερικούς» λόγους, τους οποίους ο ίδιος επέλεξε να υπηρετεί.

Ανδρέας Θωμάς

Υ.Γ. Έχω χάσει το e-mail σου. Θα μου το θυμήσεις;


17 Φεβρουαρίου, 2016 12:17
astromonos είπε...

Δάσκαλε, ήμουν σίγουρος ότι θα έβλεπες αυτήν την ανάρτηση και θα απαντούσες. Την έβαλα, για να ανάψει τα αίματα και να δώσει ώθηση -και ένα πλαίσιο- για την επικείμενη τηλεφωνική συζήτηση που όπως υποσχέθηκα θα γίνει σύντομα και λόγο δεν παίρνω πίσω!

Σχετικά με το τρίτο βίντεο και την άποψη για κατάλοιπα, θα τονίσω ότι η σπουδαιότητα της κουβέντας μας αφορά δάσκαλε σε εκείνο το "επέλεξε να υπηρετεί" που βρίσκεται στο τέλος του σχολίου σου. Πόσο επιλέγει κανείς; Πόσο επηρεάζεται; Πόσο διαμορφώνει το "είναι" του και πόσο το γύρω του;

Αυτά, νομίζω είναι τα καίρια ερωτήματα που οφείλουν να μας απασχολήσουν, γιατί αυτά θα καθορίσουν και τη θέση του Θεού στα ανθρώπινα γεγονότα.

Εις αναμονήν της τηλε-ιατρών-συζήτησης!

17 Φεβρουαρίου, 2016 16:59
Ανώνυμος είπε...

Χαίρομαι που επιβεβαιώνεις κάτι το οποίο και από παλιά ήξερα, ότι δηλ. υπάρχει ένα κοινό σημείο παραδοχής, για να αναπτυχθεί μεταξύ μας διάλογος (ο οποίος δεν σημαίνει ότι απαραίτητα θα συμφωνούμε ή θα διαφωνούμε σε όλα).

Σημείο παραδοχής: «επέλεξε να υπηρετεί».

Ερωτήματα:

Πόσο επιλέγει κανείς;

Ο κάθε άνθρωπος σ’ αυτόν τον κόσμο έχει την δυνατότητα της επιλογής. Αυτό είναι σκέψη που υπάρχει διάχυτη στoν ανθρώπινο στοχασμό αλλά και αλήθεια αποκρυσταλλωμένη σε κάτι που το θεωρούσαμε «ιστορίες για μικρά παιδιά», αλλά τώρα κατανοούμε την αξία τους: Στην παραβολική χάρη
α) της Ελληνικής Μυθολογίας (Ηρακλής - Δρόμος της Αρετής
και της Κακίας) και
β) των Γραφών (Παραβολή του Ασώτου).

Πόσο διαμορφώνει το "είναι" του και πόσο το «γύρω» του;

Από ελάχιστα έως πολύ∙ ανάλογα με την προσπάθεια που καταβάλει κανείς στην επιλογή του. Μηδενική; «Ξεκούραστα μονάχα κατεβαίνουν». Αλλά με τα γνωστά και σίγουρα αποτελέσματα.
Κόντρα στο ρεύμα; Υπάρχει πάντοτε κάποια ελπίδα.

Από τη Φυσική ξέρουμε τί είναι Ενθαλπία και τί Εντροπία.
Η Ζωή είναι Ενθαλπία
Η κατάσταση που ζούμε σήμερα είναι Εντροπία.
«Επιλέγουμε» και παίρνουμε.

18 Φεβρουαρίου, 2016 12:26
astromonos είπε...

Σίγουρα όλοι μας επιλέγουμε. Δεν έγκειται εκεί η διαφορά των ανθρώπων. Εκεί που διαφέρουμε είναι το πώς καθορίζονται τα κριτήριά μας για να επιλέγουμε. Είναι πολιτισμικώς καθοριζόμενα ή είναι προδιαγεγραμμένα στο βαθύτερο "είναι" μας; Μας μαθαίνουν κάποιοι θεσμοί ή φορείς ποια κριτήρια επιλογής να έχουμε ή δεν έχουμε δυνατότητα... επιλογής των κριτηρίων βάσει των οποίων θα επιλέγουμε τα πάντα;

Και δεν εννοώ την ενσυνείδηση των επιλογών μας, ούτε την ελευθερία των επιλογών μας. Εννοώ, αν η επιλογή μου καθορίζεται κάθε φορά από κάτι που προϋπάρχει και με σπρώχνει να το επιλέξω (ήταν γραφτό να γίνει, που λένε) ή από κάτι που αυθύπαρκατα δεν υπάρχει και κάτω από συγκεκριμένες διαπροσωπικές και πολιτισμικές διαδικασίες το επιλέγω, άρα το κάνω εγώ να υπάρξει, δηλαδή υπάρχει μέσω εμού και της επιλογής μου να το αναδείξω...

19 Φεβρουαρίου, 2016 00:03

Δημοσίευση σχολίου