Βλέποντας τον τρόπο που πολτοποιούν,
τυποποιούν και συσκευάζουν τις ζωές μας...
σαν αμπελόφυλλα σε έναν ντολμαδοπαρασκευαστή,
και ακούγοντας τις πάσης προέλευσης αμπελοφιλοσοφίες...
(που μου ακούγονται σαν τα λόγια του γαϊδάρου προς τον πετεινό
που ονομάζει ο ένας τον άλλον κεφάλα-αδερφάρα!)
αναρωτιέμαι, αν εγώ βλέπω τον κόσμο ανάποδα,
ή αν ο κόσμος όντως είναι ανάποδος...
και τότε αναρωτιέμαι ακόμα πιο έντονα και ακόμα πιο βαθιά:
ποια να είναι του κόσμου η επωδός...;
"Είναι νωρίς ακόμα"
Στίχοι: Λαμπρίδη Φωτεινή
Μουσική, Ερμηνεία: Μάλαμας Σωκράτης
Είναι άραγε "νωρίς ακόμα" να αλλάξει ο άνθρωπος;
Τι ακόμα του πρέπει για να συνειδητοποιήσει
την τραγικότητά του;
Τι ακόμα του πρέπει να διαβεί,
ώστε σε ένα επίπεδο αξιοσύνης να φτάσει;
Ο μέγας ποιητής, το αποτύπωσε περίτρανα εξάλλου, στο "Θερινό Ηλιοστάσι":
"Μη σπαταλάς την πνοή που σου χάρισε τούτη η ανάσα"
(Γιώργος Σεφέρης)
Διότι, πρέπει,
σαν παίρνεις μια βαθιά ανάσα,
να δροσίζεται
και όχι να πνίγεται
το στήθος σου...
Μόνο τότε, η πνοή
από τούτη την ανάσα
δεν πάει χαμένη
και χωμένη
στο βαθύ Τίποτα.-
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου