Υπάρχουν άνθρωποι που αντέχουν σε τούτον τον κόσμο. Υπάρχουν άνθρωποι που χωρίς να έχουν, αντέχουν. Υπάρχουν άνθρωποι που ελπίζουν, αισιοδοξούν, μα συνάμα δακρύζουν και βλαστημούν. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι ήρωες, μα περπατούν στα σκοτεινά και έτσι λίγοι τους ξέρουν, λίγοι τους αναγνωρίζουν. Ίσως είχαν ονειρευτεί περισσότερα για τη ζωή τους όταν ήταν μικροί, αλλά ζουν και μεγαλουργούν και με τα λιγότερα. Αυτή είναι η μαγεία, από τον πυλό να φτιάχνεις ένα λουλούδι, από το δάκρυ σου να γεννάς ένα τραγούδι, από την αγέρωχη ματιά σου να χαμογελά ένα ξεπεταρούδι που κρύβεις για πάντα μέσα σου. Υπάρχουν άνθρωποι που αξίζει να τους κοιτάξεις κατάματα, αξίζει να τους ευχαριστήσεις. Το χρειάζονται αυτό το ευχαριστώ, είναι αυτό που θα τους βοηθήσει να αντέξουν λίγο ακόμα, για να υπάρξουν λίγο ακόμα, για να υπάρξουν για μας λίγο ακόμα. Δεν ξέρω τι κοσμογονικές αλχημείες γίνονται κατά την ώρα της σύλληψής αυτών των υπάρξεων, αλλά αυτή η συνταγή δεν πρέπει να χαθεί από το σύμπαν. Δεν ξέρω πώς να περιγράψω αυτό που νοιώθω για αυτούς τους ανθρώπους που τόσα νοιώθουν. Αν έπρεπε να χρησιμοποιήσω μια λέξη θα ήταν «ευχαριστώ», αν έπρεπε να χρησιμοποιήσω δυο λέξεις θα ήταν «ευχαριστώ πατέρα».
Κ.Καρυωτάκης - Λ.Θάνου - Ν.Ξυλούρης
"Είσαι ψυχή μου"
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου