Φιλί Ανάστασης ή Παγάνα του Θανάτου;

 

Το πολυπόθητο: το Φιλί.

Αυτό που πουλιέται και αγοράζεται σήμερα εξευτελιστικά χυδαία,

Αυτό σε κάποια άλλη εποχή, ήταν το ζητούμενο, ο σκοπός, το συλλογικό φαντασιακό, το απαύγασμα του πλατωνικού έρωτος...

Το Φιλί που μπορεί να σε πεθάνει, μα και να σε Αναστήσει...

Παρακολουθείστε σας παρακαλώ μαζί μου το σκηνικό που καταγράφεται από πολλές οπτικές στην τέχνη και τη φιλοσοφία: 

ένας περιπλανώμενος (πραματευτής, στοχαστής ή διαβάτης, πάμπλουτος ή και πάμφτωχος) που ζητά να βρει το φιλί για να Αναστηθεί, κάποια στιγμή (νομίζει ότι) το βρίσκει, καθώς του το διαπραγματεύεται  μια άλλη ψυχή -περίεργη και ολίγον σκοτεινή- αλλά την κρίσιμη στιγμή που είναι να δοθεί το πολυπόθητο και πανάκριβο φιλί, κάπως τότε παρεισφρέει ο Θάνατος και κάνει τη φωτεινή στιγμή να μοιάζει ζοφερή. Μα και τότε, κάπου αναγεννάται το Φως, κάπου διατηρείται η Ελπίδα ότι θα υπάρξει και συνέχεια... Ίσως πρέπει να συμβεί όπως στο παραμύθι, η Χιονάτη πρώτα να πεθάνει για να έρθει κατόπιν ο Πρίγκιπας της και να της δώσει το Φιλί μετά Θάνατον και με αυτόν τον τρόπο να την νεκραναστήσει...

Ίσως ο επόμενος πραματευτής, ίσως οι Έμποροι των Εθνών, ίσως οι Απανταχού Προδομένοι, να έχουν καλύτερη Τύχη και αντί για Χαμένη Αγάπη, να εισπράξουν το Πολυπόθητο... 

Ίσως σε μια άλλη ζωή που πέρασε ανεπιστρεπτί, ίσως σε ετούτη τη ζωή που παραπαίει...

Όπως και να έχει, αξίζει από πάντα και για πάντα να αναζητά κανείς το Πολυπόθητο...

204 χρόνια και 2 ημέρες

 

Διαβάζω:

"Τα βλέφαρα όλα υγρά, τα μάτια φλογισμένα και τα στήθη, αλαφρωμένα από βάρος αβάσταχτο, ανασαίναν πλατειά στον παράδεισο του λυτρωμού. Σε κάθε συναπάντημά τους οι νέοι χαιρετούσαν οι μεν τους δε με την κραυγή: 

- Ελευθερία ή Θάνατος!"

Βλέπω:

Σκέφτομαι:

Τα πιο πάνω λόγια, αναφέρονται στην αρχή της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, 26η Φεβρουαρίου 1821, στο Ιάσιο της Βλαχίας (σημερινής Ρουμανίας) από τους πρώτους-πρώτους Έλληνες της Φιλικής Εταιρείας, που ύψωσαν κεφάλι και ζητούσαν κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό. Ζητούσαν μια πατρίδα ελεύθερη, στηριγμένη στο σεβασμό και την αυτοδιάθεση.

Τα πιο πάνω σκηνικά στο συγκεκριμένο βίντεο, συμβαίνουν 204 χρόνια και 2 ημέρες μετά από εκείνη την αρχική διακύρηξη των Φιλικών, στη σημερινή "ελεύθερη" πατρίδα και αναφέρονται πάλι σε δακρυσμένα μάτια, φλογισμένα στήθη, ανάσες που σμίγουν και ζητούν λυτρωμό.

Αυτός ο λαός γαμώτο ΑΞΙΖΕΙ ΠΟΛΛΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ από ό,τι του δίνετε όλοι εσείς Μαυροκορδ(ον)άτοι σφιγγοκωλάριοι, κληρονόμοι όλων εκείνων που δίχασαν τον ελληνικό λαό, που διέλυσαν το μέλλον μας και αμαύρωσαν εκείνο το ένδοξο παρελθόν που μεσολάβησε όλα αυτά τα 204 χρόνια και 2 ημέρες...

Αυτός ο λαός γαμώτο ΑΞΙΖΕΙ ΣΕΒΑΣΜΟ από όλους εσάς που κληρονομικώ διαίω νομίζετε ότι η Ελλάδα σας ανήκει και την κάνετε ό,τι θέλετε...

Αυτός ο λαός γαμώτο Ό,ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ, το λέει η ψυχή του. Και αυτό δεν μπορείτε να του το πάρετε. Δεν το του πήρε ο Τούρκος. Δεν του το πήρε ο Ιταλός. Δεν του το πήρε ο Γερμανός. Δεν του το πήρε ο Φράγκος. Δεν του το πήρε η διχόνοια και ο εμφύλιος. Δεν του το πήρε η θάλασσα η λεβεντοπνίχτρα, η φτώχεια η καταραμένη και οι λοιμοί ή οι καταποντισμοί. 

Αυτός ο λαός βρέξει χιονίσει, αν θέλει, μπορεί να δηλώσει παρών και παρούσα και παρόν, στο σημερινό αλλά και στο διηνεκές παρόν!