Αποσπάσματα από μια πρόσφατη συνομιλία του κυρίου Μαρξ και του κυρίου Κωνσταντίνου (ιστορικές προσωπικότητες και οι δυο) που έτυχε να παρακολουθήσω με αμείωτο ενδιαφέρον.
(Μαρξ): -Δεν είναι η συνείδηση των ανθρώπων εκείνη που προσδιορίζει την ύπαρξή τους, αλλά η κοινωνική τους ύπαρξη εκείνη που προσδιορίζει την ύπαρξή τους. [...] Οι άνθρωποι φτιάνουν την ιστορία τους. Δεν τη φτιάνουν όμως σε συνθήκες που επιλέγουν μόνοι τους, αλλά σε συνθήκες που είναι πάντα ήδη δεδομένες και κληρονομημένες από το παρελθόν. [...] Αντιμετωπίζοντας τη μοίρα του, ο άνθρωπος είναι ταυτόχρονα δέσμιος των αντικειμενικών ιστορικών συνθηκών που τον διαμορφώνουν και ελεύθερος να προσδίδει νόημα σε αυτό που συνεχώς αλλάζει.
(Κωνσταντίνος): -Όπως παρατηρεί ο Μπέρναρντ Ουίλλιαμς, η κοινωνιολογία της γνώσης μπορεί να ομιλεί με μεγαλύτερη εγκυρότητα για την αλήθεια της επιστήμης από όσο η επιστήμη για την αλήθεια του κόσμου.
(προσαρμογή διαλόγων από το "Η γυμνή βασίλισσα, Έργα και Ημέρες του Οικονομικού Λόγου" του Κωνσταντίνου Τσουκαλά, εκδ. ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ 2014, χωρίς άδεια αναδημοσίευσης)
Υ.Γ.: Ό,τι καταλάβατε, καταλάβατε!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου