Η Μάνα

Τι πλάσμα είναι οι μανάδες;! Και τι ιδιαίτερη σχέση έχουν με τους γιους τους... Το τελευταίο βιβλίο του Θοδωρή Καλλιφατίδη "Μητέρες και γιοι", που τυγχάνει να είναι από το χωριό μου, διαπραγματεύεται αυτήν την ιδιαίτερη σχέση, με μια ιδιαίτερη τρυφερότητα. Μιλά για αυτήν την σχέση που δεν ξεθωριάζει, παρά μόνο εξελίσσεται! Ακόμα και αν αυτός είναι γύρω στα 65 και η μάνα του γύρω στα 92 χρόνων, όταν συγγράφει αυτό το έργο, η σχέση τους παραμένει έντονη και ζωντανή.

Εκτός από την βιολογική σχέση με την μάνα του, στο βιβλίο του, ουσιαστικά περιγράφει και τη σχέση του με μια άλλη μάνα, αυτή της ιδιαίτερης πατρίδας του, των Μολάων, όπως τη βιώνει από τα παιδικά του χρόνια ως σήμερα, μέσα όμως από τα μάτια ενός μετανάστη - αυτοεξόριστου. Και τελικά η εξιστόρηση περιλαμβάνει και τη σχέση του με τη μεγαλύτερη μάνα όλων, που ακούει στο όνομα "Ζωή"...

Κάποιες φορές ένοιωσα ότι περιγράφει εμένα στο βιβλίο του... Μήπως είναι ότι και οι δυο μας είμαστε από Μολάους;; Θέλει ψάξιμο το θέμα!

"Της μάνας η καρδιά"
ποίηση: Alice Tori, μουσική: Γιάννης Νικολάου,
ερμηνεία: Παντελής Θαλασσινός, Μαριώ, Αρχοντούλα Σαββιδάκη

"Μάνα και γιος"
Μουσική - στίχοι: Παραδοσιακό Κρήτης
ερμηνεία: Λιζέτα Καλημέρη

"Μάνα Ζωή"

Ζωή τρελή, ζωή αλλοπαρμένη
που με οδηγείς έτσι μεθυσμένη;
Σε κρατώ σφιχτά από το χέρι
από φόβο μη με αφήσεις...
Και συ, πριν ακόμα μάθω
να περπατώ ισόρροπα,
με ωθείς σε ρεύματα ετοιμόρροπα.

Γι' αυτό δεν μπορώ
να σε φωνάζω μάνα ζωή,
γιατί μια μάνα δεν αφήνει
ποτέ τα παιδιά της
να πονούν, να πεινούν και να κρυώνουν...

by astromonos, κάπου στα 2003